مؤلفه‌هاي مديريتي قرآن در قصه موسي و خضر

با توجه به اين مهم كه دانش سازمان و مديريت به ‌عنوان عنصري كليدي در رشد، تعالي، صعود و سقوط سازمان جامعه و نهادهاي سياسي و حكومتي، نقش اساسي ايفاء مي كند، از منظر قرآن كريم كه محكم‌ترين و استوارترين پيام الهي بوده و عهده‌دار برنامه جامع زندگي بشري است، آن گونه كه بايسته است مورد تجزيه و تحليل قرار نگرفته است. نگارندگان نوشتار سعي دارند با استفاده از متد توصيفي و تحليلي و با بهره جستن از روش استنطاقي شهيد صدر با مراجعه به آيات 60 تا 82 سوره كهف مؤلفه هاي مهم مديريتي در آيات ياد شده را كشف و تبيين نموده و نيز تمايز آن را با دانش مديريت رايج بيان كنند؛ تا از اين ره‌گذر جامعيت قرآن كريم نسبت به دانش مديريت به تصوير كشيده شود. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه در آموزه هاي آيات 60 تا 82 سوره كهف مهم‌ترين مؤلفه‌هاي مديريتي در حوزه هاي يادگيري سازماني و نگرش سيستمي مطرح شده است چه اين‌كه در حوزه يادگيري سازماني به مباحثي هم‌چون هدف‌گذاري، نيازسنجي، تعيين موضوع يادگيري، بيان مسئله سازمان، طرح مثال مرتبط با موضوع براي تفهيم مسئله، عدم سخت‌گيري و رعايت اصول آسان‌گيري و بر عهده گرفتن موارد عملي ياددهي توسط خود مديران پرداخته شده است و در حوزه نگرش سيستمي به موضوعاتي مانند توجه به محيط، نگاه سيستمي به قضايا، تلاش در راستايي نيل به هدف، استفاده از مكانيسم بازخور، اشاره به آنتروپي منفي، توجه به مصاديق ناشناخته از چالش‌هاي محيطي، معرفي راهبرد (عبور از چالش‌ها و تهديدات محيطي) مي‌پردازد. هم‌چنين مشخص شد كه مؤلفه‌ها ذكر شده در قرآن كريم در همه زمان‌ها و مكان‌ها قابل بهره‌گيري و استفاده است.