عنوان مقاله :
ارزيابي سطح تراز و توزيع آلودگي صوتي با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) در ناحيه يك منطقه شش تهران در سال 96-1395: گزارش مورد
عنوان به زبان ديگر :
Evaluation of Equivalent Level and Distribution of Noise Pollution by Geographic Information System (GIS) in Zone 1- Region 6 of Tehran (2016-17): A Case Report
پديد آورندگان :
توكلي، آزاده دانشگاه زنجان - گروه علوم محيط زيست , بيژني نصرآبادي، نازنين دانشگاه زنجان , خسروي، يونس دانشگاه زنجان - گروه علوم محيط زيست , جباري، محمدكاظم دانشگاه هنر اصفهان
كليدواژه :
تراز صوتي معادل (Leq) , ناحيه يك , آلودگي صوتي , تهران , GIS
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: از آنجاييكه آلودگي صوتي بهعنوان يك معضل محيطزيستي بر سلامتي افراد تاثير دارد، هدف اين پژوهش تعيين سطح آلودگي صوتي و الگوي تغييرات آن در اين ناحيه بود.
مواد و روشها: در اين مطالعه مقطعي تراز صوتي معادل (Leq) در 16 ايستگاه در بازههاي زماني پاييز و زمستان 1395 و بهار و تابستان 1396 در ساعات اوج ترافيك صبح و عصر در روزهاي كاري و پايان هفته با استفاده از دستگاه اندازهگيري تراز صوتي مدل KIMO-DB100 اندازهگيري شده است. تحليل نتايج و دادهها با كمك ابزار Geostatistical Analyst و براساس روش ميانيابي وزندهي فاصله معكوس انجام شده است.
يافتهها: نتايج نشان داد كه بيشترين و كمترين Leqبهترتيب مربوط به روزهاي كاري و جمعه است. تراز صوتي معادل فصل زمستان حداقل 1 دسيبل بيشتر و در فصل تابستان حداقل 5/1 دسيبل كمتر از ساير فصلها است. حداقل تراز صوتي معادل در دوره نمونهگيري برابر 56/1 دسيبل حداكثر تراز صوتي معادل برابر 86/75 بود. مقادير تراز صدا در تمامي ايستگاهها بالاتر از حد استاندارد نواحي مسكوني (55 دسيبل) بود.
نتيجهگيري: نتايج تحقيق نشان داد كه تقريباً در تمامي بخشها و ساعات در ناحيه يك منطقه شش تهران آلودگي صوتي وجود دارد. اين مسئله لزوم بهكارگيري فناوريهاي كنترل آلودگي صوتي در اين ناحيه را نشان ميدهد.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: Since noise pollution as an important environmental problem, affects people’s
health, the present study aimed at evaluating noise pollution level and the pattern of its changes in the area.
Materials and Methods: In the present cross-sectional study, the equilibrium sound levels (Leq) were measured
in 16 stations, during fall-winter of 2016 and spring-summer of 2017, in the morning and evening peak traffic
times at all weekdays using the KIMO-DB100 Sound Level Meter. The data were analyzed using the
Geostatistical Analyst tool and based on Inverse Distance Weighting (IDW) interpolation method.
Results: The results showed that the highest and lowest Leq were related to working days and Friday,
respectively. The equivalent sound level in winter is as a minimum 1 dB higher and in summer as a minimum
1.5 dB lower than the other seasons. The minimum equivalent sound level was 56.1 dB throughout the sampling
period and the maximum was 86.75 dB. The extents of equivalent sound in all stations were more than standard
limit of residual areas (55 dB).
Conclusion: According to the results, noise pollution is spread almost in all areas and hours of Zone 1-Region 6
of Tehran. This issue illustrates the necessity of applying noise pollution control technologies in this region.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان