جايگاه ولايت‌پذيري و ولايت‌مداري در اسلام و عوامل مؤثّر بر تحكيم آن مبتني بر قرآن كريم و روايات معصومين(ع)

ولايت يكي از اركان اصلي و آموزه‌هاي اساسي دين مبين اسلام و به تعبير دقيق‌تر، اصلي‌ترين و اساسي‌ترين آموزه آن است. هدف اصلي اين تحقيق، بررسي مؤلّفه‌هاي ولايت‌مداري و عوامل مؤثّر بر تحكيم آن بر مبناي آيات قرآن كريم و روايات معصومين(ع) است. بخش‌هاي مختلف اين تحقيق شامل دلايل اهميّت ولايت‌مداري، مؤلّفه‌هاي ولايت‌مداري، عوامل مؤثّر در تحكيم ولايت‌مداري، آثار روحي و معنوي ولايت‌مداري و پيامدهاي زيانبار تكذيب و مخالفت با ولايت مي‌باشد كه در اين تحقيق، با استناد به آيات قرآن كريم و روايات معصومين(ع) مورد بررسي و تحليل قرار گرفته است. نتيجه تحقيق نشان مي‌‌دهد كه آموزه‌هاي اسلامي، زماني معناي واقعي به خود مي‌گيرد كه در چارچوب ولايت و در محور و مدار آن تحقّق يابد. شرط پذيرش اعمال، ولايت‌مداري است و هر كس كه به ولايت نزديكتر شود و در ولايت‌مداري استوارتر گردد، بهره بيشتري از چشمه‌هاي معنوي خواهد برد.