فهم خود- پژوهي به عنوان يك روش تحقيق براي معلمان و مدرسان تربيت معلم

Understanding Self-Study Research Methodologies for Teacher Educators

در اين مقاله نويسنده ، خود پژوهي را به عنوان يكي از روش هاي تحقيق معلمان و مدرسان تربيت معلم معرفي مي كند كه مي تواند در توسعه حرفه اي آنها ، نقش مهمي ايفا كند. اين مقاله از طريق بررسي سير شكل گيري و تحول خودپژوهي ، ضمن ارايه تعاريف مختلف براي آن از ديد صاحب نظران ، تفاوت خودپزوهي با كنش پژوهي ، ويژگي هاي خودپژوهي و چگونگي انجام يك پژوهش خودپژوهي را بررسي مي كند. يكي از ويژگي هاي جالب خودپژوهي ، برخورداري از ماهيت متضاد است . براي مثال ، از يك طرف، خودپژوهي روشي براي مطالعه فرد است ، در عين حال، محققان اين حوزه ادعا مي كنند كه اين مطالعه بايد براساس همكاري با ديگران انجام گيرد بحث اصلي در اين مقاله اين است كه محققان خودپژوهي ،تجارب خويش را به عنوان يك منبع اصلي پژوهشي در نظر مي گيرند ، و «خود» را در ميدان عمل ،به قصد بازسازي باورها و شيوه هاي عمل ، محور اصلي مساله پژوهشي قرار مي دهند.

فاقد چكيده مي باشد