اثر 8 هفته تمرينات تعليق مقاومتي كل بدن بر حس عمقي مفصل شانه ورزشكاران داراي حركات بالاي سر مبتلا به سندرم گيرافتادگي: يك كارآزمايي باليني تصادفي شده

The Effect of 8-Week Total Body Resistant Suspension Exercises on Shoulder Joint Proprioception in Overhead Athletes with Impingement Syndrome: A Randomized Clinical Trial Study

زمينه و هدف: سندرم گيرافتادگي شانه يكي از علل مهم درد شانه مي­باشد كه بر روي حس عمقي مفصل شانه اثرگذار است. تمرينات زنجيره حركتي بسته مفيد­تر و ايمن­تر از تمرينات زنجيره حركتي باز مي­باشند. هدف از تحقيق حاضر تعيين اثر تمرينات تعليق مقاومتي كل بدن (Total body resistance exercise; TRX) بر حس عمقي مفصل شانه ورزش‌كاران داراي حركات بالاي سر مبتلا به سندرم گيرافتادگي مي­باشد. مواد و روش ­ها: در اين مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي شده، 22 ورزشكار داراي حركات بالاي سر مبتلا به سندرم گيرافتادگي شانه شهر كرمان (سال 1396) به­ عنوان نمونه انتخاب و به­طور تصادفي در دو گروه TRX و كنترل قرار گرفتند. تمرينات در مدت 8 هفته، سه روز در هفته و هر جلسه 60 دقيقه اجرا گرديد. حس عمقي به­ وسيله انعطاف سنج ليتون در چهار حركت چرخش خارجي، چرخش داخلي، دور شدن و خم شدن بازو ارزيابي شد. براي تجزيه و تحليل داده ­ها از آزمون t مستقل استفاده شد. يافته ­ها: نتايج نشان داد كه بين گروه كنترل و TRX در پيش آزمون زواياي چرخش خارجي، داخلي، دور شدن و خم شدن تفاوت معني‌داري وجود ندارد (0/05p)، چرخش داخلي (0/001>p)، دور شدن (0/001>p) و خم شدن (0/015=p) مشاهده شد. نتيجه‌گيري: با توجه نتايج، 8 هفته تمرين TRX بر روي حس وضعيت مفصل شانه ورزش‌كاران داراي حركات بالاي مبتلا به سندرم گيرافتادگي شانه سر اثرگذار مي­باشد. به‌نظر مي­رسد مي­توان آن را به ­عنوان يك روش تمريني مناسب در ورزش‌كاران مبتلا به سندرم گيرافتادگي شانه مورد استفاده قرار داد.

Background and Objectives: Shoulder impingement syndrome is one of the important causes of shoulder pain, which affects the shoulder joint proprioception. Closed kinetic chain exercises are more useful and safer than opened kinetic chain exercises. The purpose of this study was to determine the effect of total body resistance exercise (TRX) on the shoulder joint proprioception of athletes with overhead movements with impingement syndrome. Materials and Methods: This research is a randomized clinical trial. 22 athletes with overhead movements with shoulder impingement syndrome in Kerman (2017) were selected and randomly assigned to two groups: TRX and control. The exercises were performed for 8 weeks, three days a week and 60 minutes each session. Proprioception sense was evaluated by Leighton’s flexometer in four movements of external rotation, internal rotation, abduction, and flexion of the arm. Independent t-test was used to analyze the data. Results: The results showed that there was no significant difference between the control and TRX groups in the pre-test of external rotation, internal rotation, abduction, and flexion angles (p>0.05) but in post-test, there was a significant difference in all target angles of external rotation (p<0.001), internal rotation (p<0.001), abduction (p<0.001), and flexion (p=0.015). Conclusion: According to the results, 8 weeks of TRX exercises had an effect on the condition of shoulder joint in athletes with overhead movements with shoulder impingement syndrome. It seems that it can be used as an appropriate training method in athletes with shoulder impingement syndrome.