الگوي حكمراني شبكه‌اي با تأكيد بر توسعه فرآيندهاي نوآوري باز درنهادهاي تحقيقاتي امنيت ‌سايبري

حكومت‌ها به فراخور فضاي اجتماعي، سياسي و اقتصادي نوع حكمراني خود را تغيير مي‌دهند. تغيير و تحولات سريع در حوزه فناوري، افزايش هزينه‌هاي نوآوري و رقابت روزافزون در محصولات و خدمات جديد منجر به افزايش نياز سازمان به تعامل با محيط و ذينفعان خارجي‌شان شده است كه از اين طريق سبب باز شدن مرزهاي سازمان و استفاده از پارادايم نوآوري باز در توسعه روندهاي داخلي نوآوري و گسترش بازار براي استفاده خارجي از نوآوري شده است. از پرتغييرترين فناوري‌هاي روز، فناوري‌هاي مربوط به فضاي سايبري و امنيت آن است؛ حفظ امنيت در اين فضا از مسائل مهم در امنيت ملي كشور محسوب مي‌شود. به علت پراكندگي،‌ عدم همسويي و عدم هم‌افزايي نهادهاي تحقيقاتي امنيت سايبري در ايران، بهره‌مندي از مدلي براي حكمراني اين فضا جهت استفاده متناسب از تمام ظرفيت‌ها براي توليد محصول بومي، راه‌حل مناسبي براي حاكميت محسوب مي‌شود. اين مقاله باهدف دستيابي به مدل حكمراني شبكه‌اي و با تأكيد بر توسعه فرآيندهاي نوآوري باز در نهادهاي تحقيقاتي امنيت سايبري به دنبال شناسايي عناصر حكمراني و عوامل توسعه فرآيندهاي نوآوري باز با توجه به شرايط محيطي حاكم بر آن در ايران است. اين عوامل با استفاده از روش نظريه داده‌بنياد شناسايي‌شده­اند. بدين منظور، 16 مصاحبه نيمه ساختاريافته با خبرگان اين موضوع صورت گرفته است. تحليل داده‌ها در فرآيند كدگذاري باز با كمك نرم‌افزار MAXQDA10 منجر به توليد 16 مقوله فرعي در قالب 4 مقولۀ اصلي شده است. مدل ارائه‌شده در اين مقاله با رويكرد خودظهور به‌دست ‌آمده است و نتايج آن به‌صورت گزاره‌هاي نظري تبيين مي‌شود.