گونه‌شناسي ذهنيت خط‌ مشي‌گذاران علم و فناوري در خصوص خودكفايي؛ پژوهشي مبتني بر روش‌شناسي كيو

توجه بر توان داخلي براي كسب علوم و فناوري‌ها همراه با پيدا كردن جايگاهي در نظام اقتصاد جهاني و دست يافتن به اقتصاد رقابتي، بدون ايجاد خدشه در هويت ملي، اصلي است كه با عنوان خط‌مشي خودكفايي در اسناد بالادستي كشور نمود پيدا كرده است اما در مقام عمل با تفسيرهاي گوناگون در عرصه‌ي علم و فناوري مواجه شده است و بالتبع بروندادهاي مختلفي را درصحنه‌ي عمل به خود ديده و تشتت نظري و عملي را موجب شده است. دراين پژوهش تلاش شده است تا با بهره‌گيري از روش كيو، ذهنيت‌هاي مختلف نسبت به ‌خط‌مشي خودكفايي در عرصه علم و فناوري شناسايي شده و با شناخت يكي از مهم‌ترين عوامل تشتت آرا در اين عرصه، راه براي خط‌مشي‌گذاري مناسب مهيا شود. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه چهار گونه ذهنيت در مواجهه با خط‌مشي خودكفايي ميان خط‌مشي‌گذاران علم و فناوري مطرح است؛ «فريادگران استقلال»، «هواخواهان توسعه»، «تنظيم‌گران وابستگي» و «فروماندگان» كه هر يك از منظر خود اين خط‌ مشي را تفسير و تعبير مي‌كنند. بر اساس نتايج به‌دست‌آمده، سه ذهنيت از چهار ذهنيت به معناداري خودكفايي در عرصه‌ي علم و فناوري در سطوح مختلف و همراه با شدت و ضعف معتقد هستند كه اين مهم مي‌تواند مبناي تجويز چگونگي گفتگوها و تبادل‌نظر بين ذي‌نفعان مختلف ‌خط‌ مشي علم‌وفناوري و همگرايي بيشتر آن‌ها در امر خودكفايي قرار گيرد.