مدل ارتقاء يادگيري فناورانه براي توسعه نوآوري دوسوتوان؛ مطالعه موردي صنعت فولاد كشور

ماهيت پيچيده و همواره در حال تغيير محيط سبب شده كه نوآوري مهم‌ترين عامل حفظ و ارتقاء عملكرد شركت‌ها باشد. در نگاهي جامع به آن، مفهوم نوآوري دوسوتوان مطرح شده كه با تمركز بر نوآوري بهره‌بردارانه به حفظ موقعيت رقابتي محصولات موجود و با توجه به نوآوري اكتشافي در پي دستيابي به بازارها و محصولات جديد است. يكي از مهم‌ترين فرآيندهايي كه در پيشينه دستيابي به اين نوع از نوآوري و غلبه بر چالش‌هاي آن به ويژه در شركت‌هاي تازه‌وارد مورد توجه بوده ارتقاء توانمندي فناورانه با استفاده از مكانيزم‌هاي يادگيري است. اين پژوهش سعي داشته با ارزيابي اثربخشي اين مكانيزم‌ها در صنعت فولاد كشور، برنامه‌هاي سياستي مناسب براي ارتقاء آن را پيشنهاد نمايد و به اين منظور از تلفيق روش گروه متمركز و شبكه عصبي مصنوعي استفاده شد. يافته‌ها كه با استفاده از داده‌هاي طرح پيمايش نوآوري به دست آمده نشان داده‌اند يادگيري از طريق انجام كار مهم‌ترين مكانيزم يادگيري است كه شركت‌هاي فولادي بايد به آن توجه نمايند. براي نوآوري بهره‌بردارانه، يادگيري از طريق كپي‌برداري و طراحي و براي نوآوري اكتشافي، يادگيري از طريق تعامل و جستجو در رده يعدي قرار دارند. در گام آخر نيز با مطالعه سياست‌هاي اين صنعت در سطح جهان، 20 ابزار سياستي پيشنهاد و با نظر گروه متمركز، هفت برنامه به عنوان مهم‌ترين اقدامات تأثيرگذار در يادگيري فناورانه شناسايي و پيشنهاد شده است.