بررسي مفهوم توقيفي بودن حقوق عيني: مطالعه تطبيقي حقوق فرانسه،آلمان،اسپانيا و حقوق اسلامي

انحصارگرايي يا توقيفي بودن حق هاي عيني در حقوق اموال و مالكيت بدين معنا است كه اشخاص خصوصي، تنها مي توانند از قالب هايي كه قانونگذار در عرصه حقوق عيني از پيش مشخص كرده است، بهره گيرند و اجازه آفرينش حقوق عيني جديد را ندارند. نگرش نظام هاي حقوقي به قاعده پيش گفته يكسان نيست، در حالي كه برخي از كشورها مانند آلمان، اجازه عدول از انحصارگرايي و ايجاد حق عيني جديد را به هيچ وجه به اشخاص خصوصي نمي دهند، پاره اي از نظام هاي حقوقي نظير اسپانيا و حقوق اسلامي آزادي اراده در آفرينش حقوق عيني را پذيرفته اند. نظام حقوقي فرانسه، از اين حيث، نقطه وسط اين دو طرز تفكر به شمار مي رود. در اين كشور، گرچه اصل اوليه آن است كه حقوق عيني محدود به موارد تصريح شده در قانون است، اما تحت شرايطي اشخاص مي توانند حقوقي را ايجاد نمايند كه داراي خصيصه ي عيني بودن است.