كعبه و مدينة النبي از نگاه ديني شاعران معاصر عرب (نمونه‌هاي موردي، بدولي الجبل – عمر ابوريشه و احمد شوقي)

كعبه و مدينه النبي،درشعر معاصرعربي،مورد اهتمام بوده وشاعران با به كار گيري مفاهيم مختلف در صدد تبيين جايگاه حرمين شرفين به عنوان رمز وحدت و مقاومت، برآمده اند. توجه به ميراث ديني،تاريخي از جمله منابع پژوهشي اصيل است كه شاعران معاصر عرب در آثار خود بدان تمسك جسته اندكه هدف، جملگي، انتقال مفاهيم به معناي واقعي والگوپذيري و پندگيري خويش و مخاطبان است،لذا شاعردرانديشه انجام رسالت خويش ضمن تبيين جايگاه اين اماكن مقدس، براي اثبات دلبستگي و احساسات ديني به حرمين شريفين ،آن دو را با اصطلاحاتي چون : نور، رحمت، قلب، و با به كارگيري صنايعي مانند: تكرار،تقديم،تاخير و ... بيان مي دارد تا از اين رهگذر، منادي اصلاح اجتماعي عصر خويش باشد. گفتار حاضر به روش توصيفي _تحليلي اصطلاحات به كار رفته،درباره حرمين شريفين را به عنوان نمونه هاي موردي در اشعار بدوي الجبل،احمد شوقي و عمر ابوريشه مورد بررسي قرار داده است.از اين توصيفات برمي آيدكه زيباترين مظاهرانگيزشي توصيفشان،برافراشتن پرچم دين خدادرسايه هدايت و وحدت امت اسلامي است.