مباني هستي شناسي و معرفت شناسي نظام اجتماعي بر اساس تفسير الميزان

منظور از نظام اجتماعي بحث درباره پديده هاي اجتماعي است كه در خصوص زيست اجتماعي انسان وچگونگي تحقق اهداف وبقاي زندگي اجتماعي صحبت مي كنند. امروزه با گسترش حركتهاي اسلام خواهي وگرايش به تشكيل حكومت اسلامي از يك سو ورويارويي تمدن اسلامي با تمدن غربي در اداره اجتماع، شناسايي وتقويت مباني نظام اجتماعي اسلام ضروري است. از ديدگاه علامه طباطبايي (ره) جامعه به موازات تكامل فرد،رشد وتكامل مي يابد و ازمهمترين مباني هستي شناسي نظام اجتماعي قرآن كريم مي توان به اصل توحيد وسلسله مراتبي بودن ، غايتمندي ووجود روابط متقابل در جهان هستي و تبعيت تشريع از تكوين اشاره نمود . قرآن كريم قانون نسبيت علم را رد وبر كاشفيت علم از واقعيت جهان تاكيد نموده است وحس،عقل،قلب،وحي،تاريخ،وقوانين اجتماعي، از ابزار معرفتي نظام اجتماعي محسوب مي شود. در اين تحقيق سعي شده است هر يك از اين مباني با محوريت قرآن كريم وتفسير الميزان به روش توصيفي – تحليلي و شيوه‌ي كتابخانه‌اي مورد بررسي قرار گيرد