جنگ رواني و آثار مرتبت بر آن در باور و اعتقادات قرآني و فقه عامه

جنگ رواني باتوجه به پيشرفت چشمگير كه درحوزه هاي مختلف زندگي بخصوص درعرصه فناوري اطلاعات وروابط اجتماعي بوجوآمده ، در عصرحاضر به مهمترين ابزاري درجهت تأمين مصالح نظام هاي استكباري تبديل شده است. جنگ رواني گرچه از نگاه پيشينه قدمت به تاريخ جنگ هاي بشردارد ، در عصرحاضرازجهت ابعاد ، قلمرو حضور ونفوذ ونيز پيچيدگي، تفاوت بسياري با گذشته پيداكرده است. در عصرحاضر با توجه به شرايط پيچيده در عرصه ارتباطات بشري ، جنگ رواني ازاهميت بالاي برخوردارگرديده وازاين رودرقالب هاي مختلف صورت مي گيرد. وبا توجه به اهميت اين موضوع در شرايط فعلي وازسوي استفاده دشمنان اسلام ازاين شيوه براي درهم شكستن پايداري واستحكام جامعه ي اسلامي، نوشته حاضر با توجه به اين دغدغه در پي آن است تا با استفاده از برخي متون فقهي وروايي به مصاديق واحكام جنگ رواني از منظر فقه عامه بپردازد ، وابعاد آن از اين منظر مورد كنكاش وبررسي قرار گرفته است. يافته هاي اين تحقيق نشان مي دهد كه جنگ رواني به عنوان تلاش نظام داربراي تقويت روحيه نيروهاي اسلام واز سوي تضعيف وتخريب روحيه دشمن اسلام بخصو ص در عرصه ي جنگ مورد توجه فقها وراويان مذاهب اهل سنت قرار گرفته و ريشه در باورهاي ديني دارد.