مقايسه شاخص هاي دامنه واكنش عروقي شريان براكيال در ورزشكاران نخبه با افراد غير ورزشكار

Comparison of Brachial Artery Vasoreactivity Range Indices in Elite Athletes with Non-athlete Subjects

مقدمه و هدف: شاخص هاي دامنه واكنش عروقي مي توانند اطلاعات مهمي درباره چگونگي توزيع جريان خون بدن در طي افزايش استرس هاي متابوليك فراهم آورند.هدف از مطالعه حاضر مقايسه شاخص هاي دامنه واكنش عروقي شريان براكيال در ورزشكاران نخبه با افراد غير ورزشكار مي باشد. مواد و روش­ها: هفت وزنه بردار نخبه، هفت قايقران استقامتي و هشت آزمودني سالم غيرورزشكار به طور داوطلبانه در اين پژوهش شركت كردند. براي تعيين اندازه هاي شريان براكيال در حالت استراحت، پس از 5 دقيقه انسداد بازو و در طي تحريك سمپاتيكي حاد از اولتراسونوگرافي با وضوح بالا استفاده شد. پاسخ هاي اتساع و انقباض عروقي به ترتيب از اوج تغييرات اتساعي و انقباضي اندازه مجراي شرياني محاسبه شد. تفاوت هاي متغيرهاي مورد اندازه گيري در گروه هاي آزمون، و با استفاده از آزمون آماري آناليز واريانس مورد تجزيه تحليل قرار گرفت.سطح معني داري 0/05 ≥P در نظر گرفته شد. يافته ­ها: اندازه مجراي شريان براكيال قايقرانان و وزنه برداران در هر سه حالت پايه ، اوج اتساع و اوج انقباض نسبت به گروه كنترل بزرگتر بود. هرچند، تفاوت معني داري بين شاخص هاي اتساع عروقي وابسته جريان، انقباض شرياني وابسته به تون سمپاتيكي و دامنه عمليات فيزيولوژيك شريان براكيال در سه گروه قايقران، وزنه بردار و كنترل مشاهده نشد. نتيجه­ گيري:اين يافته ها با حمايت از فرضيه پارادوكس شريان ورزشكار، نشان مي دهند كه شاخص هاي دامنه واكنش عروقي شريان براكيال، تحت تاثير تمرينات ورزشي مزمن استقامتي و تواني قرار نمي گيرند و عملكرد شرياني ورزشكاران نخبه طبيعي است. هرچند، ورزشكاران نخبه از اندازه مجراي شريان براكيال بزرگتري در حالت استراحت و در پاسخ به محرك هاي اتساعي و انقباضي عروق نسبت به افراد غير ورزشكار برخوردارند.

Background & Purpose: Vasoreactivity range indices may provide important information about the manner in which blood flow is distributed within the body during times of increased metabolic stress. The aim of present study was to compare the brachial artery vasoreactivity range indices in elite athletes and non-athlete subjects. Methodology: Seven elite weightlifters, 7 elite rowers, and 8 untrained healthy subjects voluntarily participated in this study. High-resolution ultrasound was used to determine brachial artery diameters at rest following 5 minutes of forearm occlusion and during acute sympathetic stimulation. Vasodilatory responses were calculated from the peak change in artery diameter, and vasoconstrictor responses were determined from the nadir values in response to stimuli, respectively. Differences in measured variables among the groups were analyzed using analysis of variance (ANOVA). A p-value <0.05 was considered statistically significant. Results: Baseline, peak and nadir values brachial artery diameters were significantly greater in weightlifters and rowers than control group. Despite no significant difference was observed in FMD%, CPT% and Vascular operating range (VOR) weightlifters, rowers and non-athlete subjects (P < 0.05). Conclusion: These results provide support the ‘athlete paradox hypotheses’ and suggest that chronic power and endurance exercise training don’t affect brachial artery vasoreactivity range indices and elite athletes possess functionally ‘normal’ arteries. However, elite athletes possess larger conduit brachial artery diameter at rest and in response to vasodilator and vasoconstrictor stimuli than non-athlete subjects.