عنوان مقاله :
اعتبار آزمون تعديل شده كانكاني براي تعيين حداكثر لاكتات حالت پايدار در مردان جوان ورزشكار
عنوان به زبان ديگر :
Validity of the modified Conconi test for determining of the maximal lactate steady state in young male athletes
پديد آورندگان :
اسمعيل زاده، صمد دانشگاه محقق اردبيلي , سياه كوهيان، معرفت دانشگاه محقق اردبيلي
كليدواژه :
بيشينه فلات لاكتات , تست دويدن كانكاني , نقطه شكست ضربان قلب , آزمون تغيير يافته كانكاني
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: هدف از مطالعه حاضر ارزيابي اعتبار آزمون تغيير يافته كانكاني براي تعيين حداكثر لاكتات حالت پايدار در مردان جوان ورزشكار بود.
روش شناسي: 11 كشتيگير مرد (سن: 1/3 ± 19/01 سال، قد: 3/54 ± 176/64 سانتيمتر، :BMI 0 4/0±23/7 كيلوگرم/مترمربع، VO2max: 3/67 ± 51/08 ميلي ليتر/كيلوگرم/دقيقه) به صورت هدفمند انتخاب شدند و آزمونهاي ورزشي فزاينده در دو جلسه با فاصله 48 ساعت؛ 1- پروتكل تغيير يافته كانكاني (1/5 % شيب، سرعت شروع Km3 ، افزايش سرعت يك كيلومتر هر 60 ثانيه) 2- آزمون مبنا: فزاينده تا سطح MLSS ، را بر روي نوارگردان اجرا كردند. HRDP با استفاده از مدل S.Dmax تعيين شد. براي ارزيابي همگرايي بين دو روش، از مدل گرافيكي بلاند-آلتمن و همگرايي دروني(ICC) استفاده شد.
يافتهها: نتايج نشان داد كه بين HRDP بدست آمده از آزمون كانكاني، با HR MLSS در روش مبنا همگرايي بالايي وجود دارد (1/96± ، CI : 95%، 2/4- تا 7/7 ضربه/دقيقه ؛ ICC: 0/81). همچنين، بين سرعت در HRDP (Speed HRDP) و سرعت در بيشينه فلات لاكتات (Sp eedMLSS) همگرايي بالايي مشاهده شد (1/96± ، CI : 95%، 0/57- تا 0/95+ كيلومتر در ساعت؛0/83= ICC).
نتيجه گيري: HRDP و SpeedHRDP بدست آمده در آزمون تغيير يافته كانكاني در كشتي گيران جوان ميتواند مقادير HRMLSS و SpeedMLSS را پيشگويي نمايد. به نظر مي رسد اين آزمون بتواند جايگزين مناسبي براي روشهاي تهاجمي در تعيين آستانه بيهوازي باشد و به عنوان يك آزمون آسان، غير تهاجمي و كوتاه براي تجويز شدت تمرين در ورزشكاران به كار رود.
چكيده لاتين :
Background & Purpose: The aim of this study was to survey the validity of the modified Conconi running test for determining of the maximal lactate steady state in young male athletes.
Methodology: 11 young wrestler men were selected (Mean ± SD Age 19.01 ± 1.3 yrs., Height 176.64 ± 3.54 cm, BMI: 23.7 ± 4.0 kg/m2, VO2max: 51.08 ± 3.67 ml/kg/min) and incremental exercise tests in two sessions with an interval of 48 hours {1- accordance to conconi modified protocol (slope:1.5%, began speed: 3 km/h, increasing the speed of one Km per 60 sec) 2. criterion test: Increasing up MLSS }performed on a treadmill. The HRDP was determined by the S.Dmax model. Bland-Altman graphical model and Interclass Correlation Coefficient (ICC) statistical tests were used to evaluate the absolute agreement of the methods.
Results: The results indicated high agreement between HRDP and HR of the criterion method (HRMLSS) (±1.96; 95% CI= -2.4 to +7.7 b/min; ICC= 0.81). Moreover, high agreement was observed between speed at HRDP (SpeedHRDP) and speed of the criterion method (SpeedMLSS) (±1.96; 95% CI= -0.57 to +0.95 km/h; ICC= 0.83).
Conclusion: The HR and velocity at the deflection point determined by the modified Conconi running test could predict the HRMLSS and speedMLSS. It seems that this test could be a good alternative to more invasive method to determine the anaerobic threshold test as a simple, noninvasive short for the prescribed exercise intensity in athletes used.
عنوان نشريه :
پژوهشنامه فيزيولوژي ورزشي كاربردي
عنوان نشريه :
پژوهشنامه فيزيولوژي ورزشي كاربردي