بررسي حفر چاه هاي افقي با طول زياد ( ERD )در سراسر جهان

بدون عنوان

چاه هاي افقي با طول زياد به چاه هاي انحرافي گفته مي شود كه داراي طول بلند در جهت افقي هستند. اين چاه ها در جاهايي حفاري مي شوند كه محدوده مخزن هيدروكربوري كوچك بوده و چندين كيلومتر از محل حفاري فاصله دارند. از مزاياي اين تكنولوژي مي توان به مواردي همانند كاهش تعداد سكوهاي لازم براي حفاري مخزن در بخش دريا، حفاري در بخش هايي كه محدوديت سطحي وجود دارد و همچنين از بخش خشكي مي توان به مخزن هيدروكربوري در بخش دريا دست يافت، كاهش هزينه هاي خطوط لوله و تجهيزات زير سطحي در بخش دريايي و در نهايت كاهش مخاطرات زيست محيطي اشاره نمود. حفاري به روش ERD براي اولين بار در سال 1919 براي حفر يك چاه از ساحل به زير بخش دريايي مخزن استفاده شد. به دلايلي كه روشن است مخازني كه داري تراوايي پايين مي باشند به جهت دستيابي به افزايش توليد نيازمند به حفر چاه بصورت افقي بوده و امروزه حفر چاه هايي تحت عنوان چاه هاي افقي با طول زياد در دنيا رو به گسترش است، زيرا اين فن آوري يك تكنولوژي مرزي است و محدوده هاي حفاري را به چالش مي كشاند. از مهم ترين چالش هاي اين نوع حفاري موضوع تميز سازي، پايداري ديواره چاه و كنترل فشار درون چاهي در بخش حفره افقي مي باشد. در اين مقاله ضمن بررسي زمينه هاي توسعه چاه هاي ERD، مطالعه موردي اين نوع چاه ها را در سراسر جهان مورد ارزيابي قرار مي دهيم.

فاقد چكيده