تحقق منطقه گرايي نوين در آفريقا از منظرسازه انگاري

The Realization of Modern Regionalism in Africa in Terms of Constructivism

نگاهي اجمالي به بيش از پنج دهه تلاش در عرصه همگرايي منطقه اي آفريقا (از تشكيل سازمان وحدت آفريقا تا اتحاديه آفريقا) بيانگر آن است كه نه تنها منطقه گرايي در اين قاره كهن با چالش هاي متعددي روبه رو بوده، بلكه تداوم موانع و مولفه هاي مشتركي نظير عدم همگوني و تجانس نسبي نظام هاي سياسي ، سطح پايين توسعه اقتصادي و عدم تمايل حكومت ها براي واگذاري برخي كاركردها در وراي مرزهاي ملي به شبكه هاي ملي و فراملي ، اين سئوال را مطرح مي نمايد كه آيا اصولا امكان تحقق منطقه گرايي در اين منطقه وجود دارد و چگونه مي توان زمينه تحقق منطقه گرايي در آفريقا را فراهم ساخت؟ اين در حالي است كه موضع گيري ها و حساسيت هاي مردم آفريقا و به تبع آن دولت ها نسبت به مقولات هنجاري و هويت مشترك آفريقايي، همچنان از اهميت برخوردار است. به نحوي كه شكل دهي و تقويت ارز ش هاي مشترك و مفاهيم بيناذهني همكاري جويانه و بازتوليد هويت جمعي، يكي از پيشران هاي اصلي جهت ارتقاي سطح منطقه گرايي آفريقا در ابعاد مختلف دولتي و غير دولتي محسوب مي شود. مقاله حاضر درصدد است باشيوه تحقيق توصيفي-تحليلي و بر اساس رهيافت هاي سازه انگارانه اين فرضيه را بررسي نمايد كه ايجاد سازوكارهاي لازم براي تقويت وفاداري هاي منطقه اي و بازتعريف اجماع و اشتراكات فرهنگي از طريق تكيه بر هنجارها و نهادينه سازي انگاره هاي مشترك در آفريقا مي تواند به تكوين و تثبيت همكار ي ها در ساير وجوه سياسي ، اقتصادي و امنيتي آفريقا منجر گرديده و امكان عينيت بخشيدن منطقه گرايي نوين در آفريقا را بوجود آورد.

The long process and experience of more than five decades of specific cooperation in the field of regional convergence (from the formation of the unification of Africa to the African Union) has passed. But regionalism still faces many challenges in the ancient continent. an‎d factors such as the lack of homogeneity and relative convergence of political systems, the low level of economic development, the crisis of legitimacy, and the reluctance of governments to assign some functions beyond national boundaries to national and transnational networks have raised this question. How can the realization of regionalism be made at the practical level in Africa? However, the positions and sensitivities of the people of Africa and, consequently, of the states are still significant in relation to normative matters and the common African identity. To the extent that it can be said that the formation and strengthening of joint curricula and interdisciplinary cooperative concepts and the reproduction of collective identity based on it, one of the main proponents of promoting the level of regionalism of Africa in different dimensions of government and non-Government. The present paper seeks to investigate the hypothesis based on descriptive-analytic research based on constructive approaches that create the necessary mechanisms to strengthen regional loyalty and redefine consensus and cultural commonality by relying on norms and institutionalizing common notions. In Africa, it can lead to the development and consolidation of partnerships in other political, economic, and security spheres of Africa, and to bring about regionalization