تاثير يك جلسه تمرينات همزمان مقاومتي - استقامتي شديد با توالي مختلف بر پاسخ هاي هورموني در دختران ورزشكار

The effect of one session concurrent severe resistance-endurance training with different orders on hormonal responses in female athletes

سابقه و هدف: فعاليت ورزشي به عنوان تحريك كننده قوي در سيستم هورمون­ ها شناخته شده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثر يك جلسه تمرينات همزمان مقاومتي – استقامتي با توالي مختلف بر ميزان كورتيزول، تستوسترون، انسولين و فاكتور رشد شبه انسوليني(IGF-1) در دختران ورزشكار بود. روش بررسي: در اين مطالعه نيمه تجربي، از بين 20 زن بدنساز سالم داوطلب منتخب شهر رشت ( سن: 3/50±26/60 سال)، 10 نفر به صورت نمونه گيري مبتني بر هدف انتخاب شدند. تمرينات مقاومتي با 75 تا 85% يك تكرار بيشينه و بلافاصله تمرين استقامتي به مدت 30 دقيقه با استفاده از چرخ كارسنج با شدت 75 تا 85 درصد حداكثر ضربان قلب هدف در يك جلسه اجرا شد. نمونه گيري خوني در شش مرحله، قبل و بلافاصله بعد از تمرينات مقاومتي و پس از تمرين استقامتي اندازه گيري شد. داده ­ها با استفاده از آزمون آناليز واريانس دو سويه با اندازه ­هاي تكراري در سطح معني داري كمتر از 0/05 تحليل شدند. يافته­ ها: ميزان كورتيزول (0/13 = P)، تستوسترون (P= 0/13)، انسولين (0/11=P ) و IGF-1 ( p=0/13 ) تفاوت معني­ داري در شش مرحله تمرين نداشت. نتيجه­ گيري: به نظر مي­رسد توالي تمرينات شديد مقاومتي و استقامتي و بالعكس بر پاسخ هورمون­هاي كورتيزول، تستوسترون، انسولين و IGF-1 زنان ورزشكار تاثيري ندارد. لذا انجام يك جلسه تمرين با شدت مورد نظر، راهكار موثري بر تغييرات هورموني دختران ورزشكار نيست.

Background: Exercise is a factor that influences hormonal system. Therefore, the impact of one session concurrent severe resistance-endurance training with different orders was studied on serum cortisol, testosterone, insulin, and insulin-like growth factor (IGF-1) in female athletes. Materials and methods: In this quasi-experimental study, from 20 volunteer healthy female body-builders of the city of Rash (mean age of 26.60±3.50 years and weight of 57.40±5.21 kg) 10 individuals were sampled purposively. The resistance training was carried out at 75–85% of 1 repetition maximum immediately followed by endurance training for 30 minutes using ergometer with 75-85% of maximum heart rate at one session. The blood sample was taken six times including before the training, immediately after resistance training, and after endurance training. Data were analyzed by analysis of Two-way analysis of variance with repeated measures. p<0.05 was set as significant level. Results: There were no significant differences in six levels of exercise in cortisol (p=0.13), testosterone (p=0.09), insulin (p=0.11), and IGF-1 (p=0.13). Conclusion: It seems that order of intense resistance and endurance exercises does not affect the response of cortisol, testosterone, insulin and insulin-like growth factor (IGF-1) to athlete's women. Therefore, one session exercise training with the desired intensity is not an effective strategy for hormonal changes in athletic girls.