تحليل شاخصه‌هاي هويت رهبري اصيل در راستاي بهسازي منابع انساني با استفاده از رويكرد فرآيند رتبه‌بندي تفسيري (IRP)

پژوهش حاضر باهدف تحليل شاخصه هاي هويت رهبري اصيل در راستاي بهسازي منابع انساني با استفاده از رويكرد فرآيند رتبه بندي تفسيري (IRP) انجام پذيرفت. اين پژوهش يك تحقيق قياسي استقرايي است، چراكه در پژوهش حاضر به‌طور توأمان از دو رويكرد تحقيق كيفي و كمي با توجه به نوع داده ها و شرايط استفاده مي‌شود. جامعه آماري پژوهش 25 نفر از اساتيد متخصص در حوزه منابع انساني دانشكده هاي مديريت دانشگاه‌هاي دولتي تهران بودند كه با استفاده از نمونه گيري هدفمند انتخاب گرديدند. براي تائيد روايي پرسشنامه ها از نظرات اساتيد و  پايايي پرسشنامه نيز  از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شد. نتايج پژوهش منجر به شناسايي شاخصه هاي هويت رهبري اصيل و بهسازي منابع انساني و تحليل تسلط شاخصه هاي هويت اصيل در بهسازي منابع انساني شد. شاخص هاي هويت رهبري اصيل عبارت‌اند از: خودآگاهي، خودكارآمدي، خود دوستي، خود همبستگي، خودكارآمدي رهبري، شهرت رهبري، الگوسازي رهبري، خود افشايي، خودتعالي و خود فداكاري. به‌علاوه مؤلفه‌هاي بهسازي منابع انساني، ايجاد آگاهي علمي و ارتقاء دانش كاركنان، شايسته‌سالاري، وجود مديريت استعداد در سازمان، توسعه مهارت هاي انجام كار، ارتقاء قابليت‌هاي كاركنان، به روز كردن اطلاعات كاركنان، مشاركت كاركنان، رشد شخصيت هماهنگ در كاركنان، وجود نظام پاداش مبتني بر عملكرد، حمايت سازماني، غني‌سازي و توسعه مشاغل و وجود جوسازماني مناسب هستند. علاوه بر نتايج كلي، با استفاده از روش (IRP) به تحليل چگونگي اثرگذاري شاخصه هاي هويت رهبري اصيل بر بهسازي منابع انساني پرداخته شد. نتايج تحقيق نشان دهنده اين بود كه خودتعالي رهبري اصيل با كمك به رشد شخصيتي كاركنان، ايجاد نظام مديريت استعداد، افزايش مهارت هاي كاري، ارتقا قابليت هاي كاركنان و افزايش حمايت سازماني موجب بهسازي منابع انساني مي‌شود.