ارزيابي نقاط قوت و راهكارهاي ارتقاي اشتغال پذيري دانشجويان كشاورزي

Evaluating Strengths and Promoting Methods Employability of Students in Agricultural Higher Education

يكي از مهمترين نگراني هاي دانشجويان گرايش هاي رشته كشاورزي آينده شغلي آنان است كه تا اندازه اي به خود آنها نيز از جهت انگيزه و قابليت شغل يابي و اشتغال بستگي دارد. هدف اين تحقيق، ارزيابي مهارت هاي اشتغال پذيري دانشجويان كشاورزي است كه به توانمندي دانشجويان براي اشتغال، نقاط قوت دانشگاه، و راهكارهاي ارتقاي مهارت اشتغال پذيري مربوط بوده است. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي بوده و با ديدمان كيفي انجام شد. مشاركت كنندگان، دانشجويان دكتري رشته كشاورزي بودند و گردآوري داده ها با روش مصاحبه صورت گرفت. براي اين منظور با 21 تن از دانشجويان مزبور مصاحبه عميق صورت گرفت و داده ها گردآوري شد، كدگذاري و مقوله بندي شد. بنابر يافته ها، مهمترين مهارتي كه ميبايستي ارتقا يابد، مهارت تنظيم مشخصات فردي (شرح حال) و پس از آن، توانايي كار با گروه و مشاركت جمعي بود. نقاط قوت دانشگاه در سه دسته شامل نيروي انساني، امكانات و تجهيزات، و پشتيباني گروه بندي شد. افزون بر اين، براساس تحليل محتوا، راهكارهاي ارتقاي مهارتهاي اشتغال پذيري دانشجويان كشاورزي در سه مقوله اصلي آموزش، تعامل ها، و خدمات، و هشت مقوله فرعي شامل: محتواي درسي، كيفيت بخشي آموزش، دانش و يادگيري، ارتباطات فردي، ارتباطات سازماني، مشاوره، فرهنگي، و پشتيباني دسته بندي شد. از جمله راهكارها براي ارتقاي مهارت اشتغال پذيري دانشجويان، برگزاري كارگاه هاي آموزشي مانند كارگاه رزومه نويسي و اجراي هدفمند و مناسب طرح كارآموزي بود.

One of the most important concerns of agricultural students is their employment. This paper aims to study agricultural students' employability and focused on three questions: students' competency for employment, university strengths and promoting methods. Participants were 21 Ph. D. students in agriculture and Interview used for data collection. The findings showed that the most important skill was CV writing and team working, respectively. University strengths included three categories: human resources, facilities, and support. In addition, the methods for promoting employability skills of agricultural students were categorized in three main groups: education, interactions, and services. In addition, the subcategories included: content of the course, the quality of education, knowledge and learning, personal communication, organizational communication, counseling, cultural, and support. Based on the findings, organizing workshops and proper implementing of apprenticeship were recommended.