طراحي مدلي براي بازگشت سرمايه در نظام آموزش عالي از دور

Designing a model for capital return in distance higher education system

بررسي بازگشت سرمايه هميشه از پيچيده ترين و مبهم ترين و در عين حال ضروري ترين گام‌هاي بخش‌هاي مختلف اقتصادي و بخصوص اقتصاد آموزش است. براين اساس و با توجه به ويژگي هاي خاص دوره هاي آموزش از دور در مورد كيفيت و بازگشت سرمايه در اين دوره ها سوالات جدي مطرح است لذا هدف اين پژوهش بررسي نرخ بازگشت دوره‌هاي آموزش از دور دانشگاه پيام نور با استفاده از مدل استاندارد مينسر و الگوي بسط يافته آن، با در نظر گرفتن متغيرهاي كنترلي شامل جنسيت و نوع تاهل مي باشد. اين پژوهش از نوع توصيفي تحليلي بوده است كه با استفاده از تحليل رگرسيون انجام گرفته است. همچنين ضرايب مدل با حداقل مربعات معمولي و در چارچوب روش داده هاي تابلويي برآورد گرديده است. جامعه آماري تحقيق، شامل كليه دوره‌هاي آموزش از دور برگزار شده در دانشگاه پيام نور از ابتداي سال 1390 تا پايان سال 1394 مي باشد كه از ميان آنها 125 دوره با روش حذف سيستماتيك انتخاب شده است. اطلاعات مورد استفاده در اين پژوهش براساس اطلاعات ثبت نامي دانشجويان دانشگاه پيام نور جمع آوري شده است. نتايج بدست آمده بيانگر آن بود كه سطح مقاطع تحصيلي بر روي دريافتي آتي افراد اثر بيشتري نسبت به ديگر متغيرها دارد. از سوي ديگر نتايج پژوهش حاكي از آن است كه نرخ بازگشت آموزش در زنان بيشتر از مردان است و همچنين نرخ بازگشت آموزش متاهلين نسب به افرادمجرد بيشتر است. بنابراين مي توان گفت به طور كلي علي رغم شك و گمانه هاي مطرح شده در مورد بازگشت سرمايه و كيفيت دوره هاي آموزش از دور، در دانشگاه پيام نور نرخ بازگشت سرمايه مثبت بوده است كه به نوعي مي توان كيفيت اين دوره ها را تاييد كند.

Education returns especially in distance education is more sensitive because of the questions raised about the quality of this courses. On this basis, this paper examines the rate of education returns in distance education courses held in Payame Noor university. Research method was descriptive – correlation and the rate of education returns has calculated using the standard Minser model with regard to control variables including gender and type of marriage. Panel data techniques has been used for estimation regression. The statistical population of the study includes all distance education courses held in Payame Noor university from the beginning of 2011 to the end of 2015. The results show that the relation between the rate of return on educational and the individual’s income is positive and meaningful and there is a meaningful relationship between the rate of return in distance learning courses with gender and marriage, and also results show that the education return in women is higher than man and education return in marrieds is higher than singles.