پژوهش در جراحي مدلهاي كامپيوتري

ﭼﺮا ﻣﺪلﻫﺎي ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮي در ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺟﺮاﺣﯽ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ؟ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖﻫﺎي ﺟﺮاﺣﯽ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ ﻣﺤﻘﻘﺎن ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﻣﻮﻗﻊﺷﻨﺎس در اﺗﺎق ﻋﻤﻞ ﯾﺎ ﮐﻨﺎر ﺑﺎﻟﯿﻦ ﺑﯿﻤﺎران ﻓﺮاﭼﻨﮓ آﻣﺪه اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ دوره ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺟﺮاﺣﯽ، ﻫﺎﻟﺴﺘﺪ )Halested(، ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎه ﺟﺮاح ﺗﻮﺻﯿﻒ ﮐﺮده اﺳﺖ. اﻣﺎ ﻣﺤﺪودﯾﺖﻫﺎي ﻋﻤﻠﯽ و اﺧﻼﻗﯽ در اﺳﺘﻔﺎده از »آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎه« ﺑﺎﻟﯿﻦ ﺑﯿﻤﺎر و اﺳﺘﻔﺎده از اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻮرد آزﻣﺎﯾﺶ، ﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺪلﻫﺎي ﺣﯿﻮاﻧﯽ ﺑﺮاي ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺗﮑﻨﯿﮏﻫﺎي ﺟﺮاﺣﯽ و ﺗﻌﺮﯾﻒ ﭘﺎﺳﺦﻫﺎي ﻓﯿﺰﯾﻮﻟﻮژﯾﮏ و آزﻣﻮن ﻣﺪاﺧﻼت درﻣﺎﻧﯽ ﺟﺪﯾﺪ، در ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺳﺎلﻫﺎي ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ ﻣﻨﺠﺮ ﺷﺪ. ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﺤﺪودﯾﺖﻫﺎي ﺗﺤﻘﯿﻖ در ﮐﻨﺎر ﺑﺎﻟﯿﻦ ﺑﯿﻤﺎران، ﻣﺤﻘﻘﺎن ﺟﺮاﺣﯽ را ﺑﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮي ﻣﺪلﻫﺎي ﺣﯿﻮاﻧﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﻫﺪاﯾﺖ ﮐﺮد، ﻣﺤﺪودﯾﺖﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺪلﻫﺎي ﺣﯿﻮاﻧﯽ، ﻧﯿﺰ ﺟﺮاﺣﺎن را ﺑﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮي ﻣﺴﯿﺮي دﯾﮕﺮ ﺑﺮاي ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﻫﻨﺮ و داﻧﺶﺷﺎن ﻫﺪاﯾﺖ ﮐﺮده اﺳﺖ. ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻌﺎﯾﺐ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ در اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺪلﻫﺎي ﺣﯿﻮاﻧﯽ، ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻔﺎوتﻫﺎي آﻧﺎﺗﻮﻣﯿﮑﯽ و ﻓﯿﺰﯾﻮﻟﻮژﯾﮑﯽ ﺣﯿﻮاﻧﺎت ﺑﺎ اﻧﺴﺎنﻫﺎ، ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺑﺎﻻي ﺧﺮﯾﺪ و ﻣﺮاﻗﺒﺖ از ﺣﯿﻮاﻧﺎت و ﺗﻌﺎرض ﺑﺎ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ دﻓﺎع از ﺣﻘﻮق ﺣﯿﻮاﻧﺎت ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﻣﺪلﻫﺎي ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮي، ﻧﺴﻞ ﺟﺪﯾﺪي از ﻣﺰاﯾﺎ را ﺑﻪ ﻣﺤﻘﻘﯿﻦ ﺟﺮاﺣﯽ ارزاﻧﯽ ﻣﯽدارد ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽﺗﻮان از ﻃﺮﯾﻖ ﻣﺪلﻫﺎي ﺣﯿﻮاﻧﯽ ﺑﻪ آن دﺳﺖ ﯾﺎﻓﺖ، ﻣﺪلﻫﺎي ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮي ﻣﻮﻗﻌﯿﺖﻫﺎﯾﯽ را ﮐﻪ ﻣﺤﻘﻘﯿﻦ ﺟﺮاﺣﯽ ﺗﻨﻬﺎ در روﯾﺎي ﻣـﺪلﻫﺎي ﺣﯿﻮاﻧﯽ ﻣﯽدﯾﺪﻧﺪ، ﻋﺮﺿﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﻣﺪلﻫﺎي ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮي اﻣﮑﺎن ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﯾﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻣﺠﺰاي دﻗﯿﻖ را ﺑﺎ ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي ﻏﯿﺮﺿﺮوري ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽآورد. اﻓﺰون ﺑﺮ اﯾﻦ ﻣﺪلﻫﺎي ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮي ﺑﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻣﺠﺰا اﻣﮑﺎن ﺗﻄﺒﯿﻖ ﺑﺎ ﻣﺤﯿﻂ ﺟﺪﯾﺪ و ارزﯾﺎﺑﯽ ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﻋﻤﻠﮑﺮد آن ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺗﺤﺖ ﺷﺮاﯾﻂ ﺟﺪﯾﺪ را اﯾﺠﺎد ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻣﺠﺰا ﯾﺎ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎرﻫﺎ و ﺑﺎرﻫﺎ ﺑﺪون اﯾﺠﺎد ﺧﺴﺘﮕﯽ و ﺗﻐﯿﯿﺮ، ﻣﻮرد آزﻣﺎﯾﺶ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد و ﯾﺎ در ﺻﻮرت ﺗﻤﺎﯾﻞ، ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺧﺴﺘﮕﯽ و ﺗﻐﯿﯿﺮات ﺑﺮ روي آن ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﻮد. ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺳﺮﯾﻊ ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮ و ﺻﻨﺎﯾﻊ ﻧﺮم اﻓﺰاري، ﻣﺪلﻫﺎي ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮي را به ﯾﮏ اﺑﺰار ﻋﻠﻤﯽ ﻣﻬﯿﺞ ﺑﺎ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖﻫﺎي ﻧﺎﻣﺤﺪود ﺑﺮاي ﺑﺮرﺳﯽﻫﺎي ﺟﺮاﺣﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﮐﺮده اﺳﺖ.