علامه جعفري و واكاوي گزاره‌هاي علمي در نهج البلاغه

Allama Jafari and scientific searching in Nahj al Balaghe

قرآن كريم و روايات معصومين(ع) به ويژه نهج البلاغة امير مومنان(ع)، در مناسبت هاي گوناگوني به طرح و واكاوي جهان طبيعت و نمودهاي مختلف آفرينش مخلوقات پرداخته اند و البته از اين كند و كاوها هدفي جز تبيين هدف مندي و غايت مداري جهان هستي نداشته اند. علامه محقق، محمدتقي جعفري در اثر وزين ترجمه و شرح نهج البلاغه، عالمانه به اين امر پرداخته و با ذكر نمونه هاي فراواني، ضمن اثبات هماهنگي آموزه هاي علوي(ع) در تبيين شگفتي هاي نظام آفرينش با يافته هاي علوم تجربي، قانون مندي جهان خلقت را از ديدگاه حضرت(ع) و تعاليم اسلامي و اثرات اين قانون مندي را در حيات معقول و رو به كمال آدمي تشريح نموده است. اين پژوهش به روش توصيفي- تحليلي و بهره گيري از ابزار كتابخانه اي و استناد به منابع معتبر، بخش هايي از معارف بلند نهج البلاغه اميرمومنان(ع) را كه حكايت از شگفتي هاي جهان طبيعت و آفرينش الهي دارد، در كنار واكاوي هاي عالمانه شارح معاصر آن گزارش مي كند تا نمونه اي باشد از هم خواني و هم ياري علم و دين.

Holly Quran and innocents’ narrative especially Imam Ali’s Nahj al Balaghe discussed about nature and variety appearance of creations; of course the purpose of this discussions was the purposeful specific. The researcher Mohammad Taghi Jafari in his weighty piece, translation and description of Nahj al Balaghe has brought plenty samples scholarly and discussed about coordination affirmation and Allavi instructions and thoughts and specified creation system marvel based on experienced and scientific findings, furthermore it has analyzed not only the lawfulness of the world from Imam’s point of view but also Islamic catechesis and its effects on the rational life. This research has been expository – analytical, library routine and cited the authentic resources; it studies about some parts of Nahj al Balaghe about creation system marvel and celestial creation; besides this one is a contemporaneous pieces of congruity and cooperation of science and faith.