تحليل انتقادي برهان امكانِ آكويناس و نقد پلانتينگا بر آن

A Critical Analysis of Aquina's Argument from Contingency and Platinga's Critique on it

برهان امكان كه در آثار بسياري از انديشمندان اسلامي و غربي، تقريري از آن ديده مي­شود، يكي از براهين اثبات وجود خدا است كه وجود يك موجود ضروري را از طريق ممكن بودن موجودات اثبات مي­كند. آكويناس با تركيب برهان حدوث متكلمان و برهان عليّت، تقريري از اين برهان ارائه داده كه شبيه برهان وجوب و امكان در فلسفه و كلام اسلامي است. اين نوشتار با تكيه بر نقدهاي پلانتينگا به بررسي تقرير آكويناساز اين برهان پرداخته و تأثيرپذيري وي از انديشمندان مسلمان، خصوصاً ابن سينا را نشان داده است.و از اين رهگذر ضعف هاي تقرير آكويناس در مقايسه با تقرير ابن سينا نمايان شده است.

One of God existence proofs, is the contingency argument that proves a necessary being through contingency of beings. In the works of many Western and Islamic thinkers, the expression of this argument can be observed. The prominent philosopher and theologian of medieval period, Thomas Aquinas, was one of the first scholars that argued for this proof in western theology and philosophy. His expression of the argument in fact was a combination of occurrence and his causality argument and affinity with the contingency and Necessity argument in philosophy and Islamic theology. The present study has aimed to investigate the strengths and weaknesses of this expression while delineating the fundamentals and preliminaries of Aquinas' Argument. The present study, based on Platinga's reviews, aimed to examine his expression of the argument influenced by Islamic thinkers, most notably Ibne Sina. Accordingly, the weaknesses of such an expression is revealed by comparing it to that of Ibne Sina.