تبيين سير تطور وجه عملگرايانه گفتمان موعودگرايي در الهيات سياسي يهودي- اسراييلي (موعودگرايي يهودي به‌مثابه يك برساخت اجتماعي)

Explaining the Practical Modalities of Prophecy Discourse in the Jewish-Israeli Political Theology (Jewish Prophecy as a social construction

نوشتار پيش رو به­ دنبال واكاوي مباني و مبادي نظري و عملي منبعث از الهيات سياسي خاصه مساله موعودگرايي، به­ مثابه يك برساخت اجتماعي، در متن گفتمان يهوديت و در بافت سياست و جامعه اسراييل است. پرسش اصلي اين است كه در تحليل سير تاريخي گفتمان موعودگرايي­ يهودي در اسراييل ابعاد انتزاعي (قدسي- تاريخي) و انضمامي (اجتماعي) در چه نسبتي با يكديگر قرار داشته و اين روند متضمن برجسته­ شدن كدام وجوه ذهني و يا عيني به­ ويژه در ارتباط با مساله دولت اسراييل و احياي سرزمين موعود است؟ براساس فرضيه مقدماتي، «سياست اسراييل به ­نحوي بيشينه و حداكثري متاثر از وجه عملگرايانه الهيات سياسي يهود خاصه در مساله موعودگرايي بوده و علي­رغم تاثيرگذاري رويكرد مبتني بر عرفان سياسي و تكليف ­محوري و رسالت­ گرايي ملي و فراملي و تلاش در راستاي حصول رستگاري و نجات و رهايي در يهوديت، وجه غالب و الگوي چيره رفتاري، مبتني بر عملگرايي امنيت ­محور در سطوح فردي، اجتماعي، ملي و بين­ المللي است». اين مقاله مي كوشد تا ضمن تحليل بنيادهاي موعودگرايانه امر سياسي و امر اجتماعي در تاريخ انديشه صهيونيسم، بن­ مايه­ ها و نمودهاي نظري و عملي آن­را در چارچوب تحليل تاريخ سياسي-اجتماعي قوم يهود واكاوي نمايد. چارچوب نظري و روش­شناسي پژوهش استوار بر رويكرد گفتماني- تاريخي روث وداك است.

This study is going to analyze the theoretical and practical bases derived from the political theology, especially messianism, as a social construction, in the text of the Jewish discourse and the Israeli social and political context. The main question is that “in analyzing the historical evolution of Israel’s messianic discourse, what is the relation between the abstract (sacred-historical) aspects and the concrete (social) ones, and this implies the foregrounding of which objective or subjective aspects in relation to the Israeli state and reviving the Promised Land? According to the primary hypothesis, “Israel’s politics has been maximally affected by the pragmatic aspect of the Jewish political theology especially messianism. And, in spite of the influence the based on political mysticism approach and the national and transnational missionaryism and obligationism have had, and despite the efforts towards gaining emancipation, redemption and salvation in Judaism, the behavioral dominant pattern and hegemon aspect is based on the individual, social, national and international security-centered pragmatism”. This study is about to both analyze the messianic bases of the political and the social in the history of the Zionism thought, and investigate the theoretical and practical essentials and representations through the framework of analyzing the Jews’ socio-political history. The theoretical and methodological framework of this study is based on “The Discourse-Historical Approach (DHA)” of Ruth Wodak.