بيشترين مقياس بهره وري در مقايسه با تحقق تقاضا (مطالعه موردي در شركت هاي بيمه)

علم اقتصاد به ظرفيت برنامه ريزي با مقياس اقتصادي وابسته است. اقتصاد دانان ويژگي هاي تابع توليد را بررسي مي كنند در حالي كه مديريت عملياتي جامعه بر تحقق تقاضا متمركز شده است تا از دست دادن فروش يا موجودي از كاهش هزينه ها جلوگيري كند و حداكثر سود حاصل شود. با اين حال، شركت هايي كه كمبود ظرفيت دارند، نياز به دستيابي به اندازه مقياس اقتصادي و تقاضاي تحقق آن به طور همزمان را دارند، به خصوص زماني كهتقاضاي شركت  ها متغير است.اما هميشه ميزان تقاضاي مشتري برابر با ميزان خروجي نيست، ميزان تقاضا ممكن است كمتر از ماكزيمم سطح خروجي بيشترين مقياس بهره وري (MPSS)، بين بيشترين سطح خروجي MPSS و ماكزيمم سطح خروجي ها ويا بزرگتر از ماكزيمم سطح خروجي ها باشد. در اين مقاله قصد داريم متناسب با هر سه سناريو عنوان شده سطح تقاضا، بيشترين مقياس بهره وري را در مقايسه با تقاضاي محقق شده براي شركت هاي فعال بيمه در سال 1396 بيابيم. در واقع، كاربردي ازمقاله لي (2016) را در شركت هاي بيمه در كشور ايران بررسي خواهيم كرد.