كليدواژه :
موجود بما هو موجود , ارسطو و موضوع متافيزيك , موجود نخستين اوسيا , ذات و صورت , دشواري و افلاطون
چكيده فارسي :
بنا بر برخي تفاسير، متافيزيك ارسطو اثري منسجم و يكپارچه نيست و موضوع واحدي را دنبال نمي‌كند؛ به عبارت ديگر، در هر دو يا سه كتاب، يك موضوع به عنوان موضوع متافيزيك معرفي مي‌شود؛ مثلاً ارسطو در كتاب چهارم، از تعبير بديع «موجود بما هو موجود» و در كتاب هفتم از «اوسيا» به عنوان موضوع اين دانش ياد مي‌كند. در اين مقاله سعي بر اين است كه منظور ارسطو را از اين تعابير و نيز ارتباط آن‌ها را با يكديگر و نيز با ساير مفاهيم ديگري كه نقش اساسي در متافيزيك ارسطو ايفا مي‌كنند؛ نظير مفهوم ذات و صورت روشن كند تا بدين ترتيب مشخص شود آيا مي‌توان تفسير بديلي ارائه كرد كه نشان دهد ارسطو توانسته‌است دانشي نو را با موضوعي جديد و واحد در اين كتاب پي‌ريزي كند و به دشواري‌هاي كتاب بتا به عنوان نقشة راه اين كتاب پاسخ بگويد. اين مقاله با تمركز بر كتاب‌هاي اول، سوم، چهارم و هفتم متافيزيك سعي در بررسي موارد فوق و در مواضعي نشان دادن نوآوري‌هاي ارسطو و نيز برخي وجوه افتراق فلسفة وي از فلسفة افلاطون دارد.
چكيده لاتين :
According to some interpretations, Aristotle's metaphysics is not a coherent and unified work and does not follow a single issue; in other words, in each two or three books a subject is introduced as a subject of metaphysics. ; For example, in the fourth book, Aristotle refers to a new phrase “being qua being” and in the seventh book, he used the term “Ousia” as the subject of this episteme. In this paper, we try to clarify Aristotle's view of these terms, as well as their relationship with each other, and also with other concepts that play an essential role in Aristotle's metaphysics (such as the concept of essence and form). In this way, it becomes clear whether an alternative interpretation can be presented to show that Aristotle has been able to establish a new episteme with a new and unique subject in this book and has been able to respond to the difficulties of the Beta book (aporia of Beta) as a the guideline of Metaphysics. By concentrating on four books of Metaphysics (I, III, IV, and VII), this article tries to investigate the above items and show Aristotle's innovations in some positions, as well as some aspects of his philosophical differentiation of Plato's philosophy.
