بررسي كاركرد روش‌هاي تحليلي براي ارتقاي عملكرد سازمان‌هاي حفاظتي در حوزة پيشگيري

زمينه و هدف: نيروهاي مسلح جمهوري اسلامي ايران به دليل ماهيت ذاتي و وظايف مربوط، همواره با تهديدها و آسيب‌هاي مختلفي مواجه هستند كه اگر ذره‌اي نسبت به اين موارد سهل‌انگاري شود، عواقب جبران‌ناپذيري بر جاي خواهد گذاشت. سازمان‌هاي حفاظتي به عنوان يكي از يگان‌هاي نظارتي نيروهاي مسلح، نقش انكارناپذيري در صيانت از آنها بر عهده دارند. تشبيه فرماندة معظم كل قوا‌(مدظله‌العالي) از حفاظت اطلاعات‌ به عنوان «نبض»، به‌واسطة نقش حياتي آنها در نظارت و پايش نيرو‌هاي‌ مسلح و نشان‌دادن وضعيت آنها از حيث كيفيت، عملكرد، موجوديت، صحت عمل، نقاط قوت و ضعف، به‌منظور پيشگيري از انحراف از هدف‌هاي تعيين شده و يا مقابله با انحراف‌هاي ايجاد شده، مستلزم بهره‌گيري از ابزارهاي متعددي است و يكي از اين ابزارهاي مهم، استفاده از روش‌هاي تحليلي در زمينة پيشگيري است. در واقع سازمان‌هاي حفاظتي بايد با بهره‌گيري از روش‌هاي به‌روز و علمي نسبت به تحليل دقيق پديده‌هاي امنيتي اقدام نموده و بتوانند در پيشگيري حفاظتي موفق‌تر عمل نمايند. هدف از انجام اين پژوهش، بررسي نقش روش‌هاي تحليلي براي ارتقاي عملكرد سازمان‌هاي حفاظتي در حوزة پيشگيري است. روش‌شناسي: اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي است. جامعه آماري اين تحقيق شامل تحليلگران و صاحب‌نظران امور بررسي و تحليل در سازمان‌هاي حفاظتي است كه تعداد آنها حدود 65 نفر ارزيابي مي‌شود. حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران 56 نفر تعيين گرديد. يافته‌ها و نتيجه‌گيري: داده‌هاي اين پژوهش كه مبتني بر بيست روش مهم در حوزة تحليل پديده‌هاي امنيتي بود، از طريق پرسش‌نامة محقق‌‌ساخته تهيه و در اختيار صاحب‌نظران حفاظتي قرار گرفت. يافته‌ها و نتايج نشان داد كه از ميان 20 روش معرفي شده در اين پژوهش، روش‌هاي تحليل روند، تحليل تاريخي، تحليل دلفي، طوفان فكري (ذهن‌انگيزي) نقش بسزايي در پيشگيري حفاظتي دارند.