زمينه مطالعاتي: بررسي محدوديت شديد خوراكي دراثر كمبود ويا شرايط نوسانات قيمتي نهادههاي خوراكي كه ميتواند تاثير منفي بر رشد و بازده اقتصادي گله گوشتي داشته باشد. هدف: اين آزمايش به منظور بررسي اثر شدت محدوديت خوراكي در ابتدا و انتهاي دوره پرورش جوجههاي گوشتي بر عملكرد و شاخص آسيت انجام شده است. روش كار: تعداد 1000 قطعه جوجه يكروزه سويه راس مخلوط نر و ماده در قالب طرح كاملا تصادفي به 8 گروه آزمايشي با 5 تكرار تقسيم شدند. گروههاي آزمايشي عبارت بودند از: 1) گروه شاهد با جيره آزاد و كامل، 2) گروه 8 ساعت محدوديت خوراك روزانه از 9 تا 24 روزگي، 3) گروه 16 ساعت محدوديت از 9 تا 21 روزگي، 4) گروه 24 ساعت محدوديت (بصورت يك روز درميان) از 9 تا 18 روزگي و ساير گروههاي آزمايشي: 5) گروه10درصد محدوديت، 6) گروه 20 درصد محدوديت، 7) گروه 30 درصد محدوديت و 8) گروه 40 درصد محدوديت (از 22 تا 35 روزگي). نتايج: بررسيهاي آماري نشان داد كه گروههاي داراي محدوديت خوراك 16 و 24 ساعت، در هفته سوم داراي مصرف خوراك و وزن بدن كمتر نسبت به گروه شاهد بودهاند (05/0>P) و مصرف خوراك و وزن بدن در گروههاي 20، 30 و 40 درصد محدوديت در هفته چهارم نسبت به شاهد پايينتر بود (05/0>P)، اما وزن اين گروهها در هفته پنجم تفاوتي با گروه شاهد نداشت (05/0
P)؛ در حاليكه گروه 24 ساعت شاخص بازده توليد بالاتري داشت، اما تفاوت معنيداري بين گروههاي آزمايشي، در رشد و وزن بدن، ضريب تبديل خوراكي و شاخص بازده اروپايي مشاهده نشد (05/0