مارتين لينگز و هنر نمايش: به‌سوي بوطيقاي نمايش عرفاني

مارتين لينگز به‌عنوان يكي از نمايندگان برجسته سنت‌گرايي متأخر، ادامه‌دهنده و تكميل‌كننده كار اسلاف خود بوده و برخي از زمينه‌هاي ناكاويده سنت را مورد تحقيق و تحليل قرار داده است؛ يكي از مهم‌ترين اين زمينه‌ها، ادبيات نمايشي و نمايش است. پيش از لينگز، توجهي جدي از سوي محققان هنر قدسي به نمايش ديده نمي‌شد و پس از او نيز چندان مورد اعتنا واقع نشد؛ و او تا حد زيادي در كار خود درون جريان سنت‌گرايي، يگانه محسوب مي‌شود. او در «شكسپير در پرتو هنر عرفاني»، تلاش مي‌كند زمينه‌هاي لازم براي خوانش قدسي – بخوانيد درست – متون شكسپير را فراهم آورد و الزامات عملي يك «اجراي موفق» از نمايشنامه‌هايي اين‌چنيني را نشان دهد. بر اين مبنا «مارتين لينگز و هنر نمايش: به‌سوي بوطيقاي نمايش عرفاني» تلاشي در جهت نشان دادن ابعاد و دلالت‌هاي نظري و عملي خوانش نمايشنامه‌هايي با صبغه عرفاني توسط مارتين لينگز خواهد بود. كلمات كليدي: مارتين لينگز، نمايش عرفاني، سنت‌گرايي، هنر.