تاثير اقدامات مديريت انتظامي در پيشگيري وضعي از جرم

Impact of Law Enforcement Procedures on Situational Crime Prevention

زمينه و هدف: پليس در يك دهه اخير، رويكرد پيشگيري وضعي از جرم را با روش‌هاي عقلايي و علمي در كنار ساير انواع پيشگيري از جرم، شامل پيشگيري كيفري و اجتماعي از جرم، دنبال مي‌كند. اين پژوهش در پي آن است كه الگوي مديريت انتظامي پيشگيري وضعي از جرم را مورد شناسايي قرار دهد. روش: اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش، توصيفي- تحليلي است. جامعه آماري، شامل كليه مديران ستادي و اجرايي پليس پيشگيري فرماندهي انتظامي تهران بزرگ است. براساس مباني نظري و مصاحبه با 20 نفر از خبرگان پليس، الگوي اوليه پژوهش طراحي شد. همچنين براي ارزيابي الگوي به‌دست آمده از ابزار پرسش­نامه 22 سؤالي محقق‌ساخته استفاده شد. اعتبار محتواي اين پرسش­نامه توسط اساتيد تاييد شد و پايايي پرسش­نامه با محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ، 926/0 به‌دست آمد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون‌هاي آماري شامل كولموگروف اسميرنوف و سنجش مطلوبيت شاخص­ها استفاده شد. يافته ­ها: شش مولفه به همراه شاخص‌هاي مربوطه، براي الگوي مديريت انتظامي پيشگيري از جرم شناسايي شد كه يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد بين وضعيت موجود و مطلوب مديريت انتظامي پيشگيري وضعي از جرم در فرماندهي انتظامي تهران بزرگ فاصله معناداري وجود دارد. همچنين نتيجه آزمون كرويت بارتلت در سطح اطمينان‌بخش معنادار است. نتايج: نتايج به‌دست آمده نشان مي­دهد مجموع اقدام­هاي فرماندهي انتظامي تهران بزرگ در رابطه با پيشگيري وضعي، در وضعيت موجود ضعيف و در وضعيت مطلوب خيلي ضعيف است. براساس بار عاملي محاسبه شده براي مولفه­هاي پيشگيري وضعي، مولفه اقدامات مشاركتي- تعاملي رتبه اول را به خود اختصاص داده است.

In the last decade, police have been pursuing a crime prevention approach with rational and scientific methods along with other types of crime prevention, including criminal and social prevention of crime. The research seeks to identify the impact of law enforcement on crime prevention. Method: This is a descriptive-analytical study in terms of purpose, and utilizes an applied methodology. The statistical population includes all senior executives of the Tehran Police Chief of Police Prevention Police. Based on theoretical foundations and interviews with 20 policemen, the original research model was designed. Also, a researcher-made questionnaire was used to evaluate the original model. The content validity of this questionnaire was confirmed by the professors and the reliability of the questionnaire was calculated by calculating the Cronbach’s alpha coefficient of 0.926. For data analysis, statistical tests including Kolmogrov-Smirnov, descriptors desirability and t-test were used. Findings: Six components, together with related indicators, were identified for crime prevention department’s crime prevention activities. The findings of the study indicate that there is a significant difference between the current situation and the desirable situation of crime prevention in the police command center of Tehran. Also, the result of the Bartlett Sphere test is significant at the assurance level. Conclusion: The results show that the total amount of Tehran Police commandments in relation to situational prevention is weak in the present situation and in a desirable situation is very weak. Based on the calculated factor load for the precursor prevention components, the component of participatoryinteractive measures is ranked first.