مقايسه سياست‌هاي جذب، تأمين و تربيت‌معلمان دوره ابتدايي بر اساس يادگيري دانش‌آموزان

تأكيد اين مقاله بر مقايسه كارامدي روش‌ها و سياست‌هاي قبلي جذب و تأمين معلم در دوره ابتدايي است و عملكرد رياضي دانش‌آموزان را بر اساس تفاوت‌هاي نحوه جذب، رشته تحصيلي و تركيب دو متغير سپري كردن دوره آماده‌سازي و تناسب رشته تحصيلي معلمان مقايسه مي‌كند. براي پاسخ به سؤالات، از داده‌هاي مطالعه تيمز 2015 در پايه چهارم استفاده و اطلاعات مرتبط با معلم از طريق مصاحبه تلفني تكميل و تأييد شد. سپس داده‌هاي تكميل‌شده با استفاده از روش رگرسيون چندمتغيره مقوله‌اي مدل‌سازي شدند. تحليل‌ها با به‌كارگيري متغيرهاي سابقه تدريس معلم و نوع مدرسه به‌صورت آماري كنترل شدند. نتايج نشان دادند، دانش‌آموزان بر اساس اينكه معلم آن‌ها از كدام شيوه جذب وارد آموزش‌وپرورش شده است، عملكرد رياضي متفاوتي نداشتند. همچنين، تفاوتي بين پيشرفت تحصيلي رياضيِ دانش‌آموزاني كه معلمان آنان رشته‌هاي متفاوت داشتند، ديده نشد. ولي مقايسه بر اساس مدرك تحصيلي معلمان نشان داد، عملكرد تحصيلي معلمان ديپلم به‌طور معناداري پايين‌تر از ساير معلمان با مدارك بالاتر است. در تركيب شيوه آماده‌سازي و رشته معلمان نيز مشخص شد، عملكرد دانش‌آموزانِ معلماني كه صرفاً براي آموزش ابتدايي جذب و تربيت شده‌اند، نسبت به دانش‌آموزانِ معلماني كه براي آموزش به دانش‌آموزان ابتدايي تربيت نشده‌اند، برتري نداشت. در عوض، دانش‌آموزانِ معلمان آماده‌سازي شده براي رشته‌هايي به‌جز آموزش ابتدايي، از ساير گروه‌ها عملكرد بهتري داشتند. يافته‌هاي حاصل كارامدي روش‌هاي قبليِ آماده‌سازي معلم را مورد ترديد قرار مي‌دهند و لزوم تأكيد بر كيفيت تربيت‌معلم را گوشزد مي‌كنند.