پيش بيني افكارخودكشي بر اساس نگرش مذهبي و توكل به خدا

هدف: هدف پژوهش حاضر پيش‌بيني افكار خودكشي براساس سطح توكل به خدا و نگرش مذهبي بود. روش: مطالعه‌ي توصيفي تحليلي حاضر به بررسي ارتباط بين نگرش مذهبي و سطح توكل به خدا با افكار خودكشي دانشجويان دانشگاه ازاد اسلامي واحد ارسنجان در سال 1394-1393  پرداخته است. با نمونه‌گيري به روش در دسترس تعداد 176 دانشجو ( 97 دختر و 79 پسر) به عنوان افراد تشكيل دهنده گروه نمونه انتخاب شدند و به سه پرسشنامه پاسخ دادند. ابزار گردآوري اطلاعات در اين پژوهش پرسشنامه افكار خودكشي بك، پرسشنامه نگرش مذهبي و پرسشنامه توكل به خدا بودند. در پژوهش حاضر با توجه به فرضيه‌ها براي تجزيه و تحليل آماري از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون همزمان استفاده شد. يافته ها: يافته‌ها نشان دادند توكل به خدا و نگرش مذهبي 43درصد از واريانس افكار خودكشي را تبيين مي كند. همچنين نتايج نشان دادند كه سطح توكل به خدا در مقايسه با نگرش مذهبي ازقدرت پيش‌بيني كننده‌گي قوي‌تري براي افكار خودكشي برخوردار است. به علاوه بعد باورهاي ديني از ساير ابعاد نگرش مذهبي (پيامدي , عاطفي و مناسكي)توانايي بيشتري در پيش بيني افكار خودكشي دارد در حاليكه بعد مناسكي ضعيف ترين پيش كننده افكار خودكشي است. نتيجه گيري: اعتقادهاي مذهبي و نگرش‌هاي توحيدي، عواملي اند كه مي‌توانند ديدگاه و درك افراد را از مشكل‌هاي زندگي در جهت مثبت تغيير دهند. پژوهش هاي آينده لازم است ميزان تعميم پذيري اين يافته ها را بررسي كنند