موردكاوي شايستگي ‌هاي اخلاقي مديران آموزش عالي به سوي يك چارچوب مفهومي (مورد مطالعه دانشگاههاي دولتي استان فارس)

هدف: هدف اصلي اين پژوهش، موردكاوي شايستگي‌هاي اخلاقي مديران دانشگاهي در نظام آموزش عالي بوده است. روش: پژوهش حاضر مبتني بر رويكرد كيفي و با روش مطالعۀ موردي كيفي است. در اين راستا، با استفاده از رويكرد هدفمند و به كارگيري معيار اشباع نظري، با 21 نفر از مديران، معاونان و رؤساي دانشگاهها و دانشكده‌هاي دولتي در ارتباط با پديدۀ «شايستگي‌هاي اخلاقي مديران دانشگاهي» مصاحبۀ عميق نيمه‌ساختمند به عمل آمد. يافته‌ها: بر اساس يافته‌هاي به دست آمده، شبكۀ مضامينِ شايستگي‌هاي اخلاقي مديران دانشگاهي(مضمون فراگير)، شامل پنج بُعد شايستگي‌هاي مديريتي - رهبري، ارتباطي - تعاملي، شخصيتي - رفتاري، ارزشي - اعتقادي و دانشي - تحليلي(مضامين سازمان دهنده) است كه هر يك نيز داراي مؤلفه‌هاي گوناگون(مضامين پايه) بودند. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي اين مطالعه مي‌تواند در سياستگذاريِ انتخاب و گزينش شايستۀ مديران و رؤساي دانشگاهها و مراكز آموزش عالي و برنامه‌هاي بهسازيِ علمي- اخلاقي مديران دانشگاهي، مورد توجه جدي قرار گيرد.