آسيب‌شناسي پوشش از ديدگاه دانشجويان دختر و پسر دانشگاه آزاد اسلامي فارس

هدف: پژوهش حاضر با هدف آسيب‌شناسي پوشش از ديدگاه دانشجويان دختر و پسر دانشگاه آزاد اسلامي استان فارس انجام شد. روش: روش پژوهش، تركيبي به شيوۀ طرح متوالي اكتشافي بوده است. جامعۀ پژوهش، كليۀ دانشجويان استان فارس و شيوۀ نمونه‌گيري در بخش كيفي، هدفمند و در بخش كمّي، خوشه‌اي و تصادفي طبقه‌اي بود. ابزار پژوهش با استفاده از پرسشنامۀ اميريان‌زاده و فرزانه(1393) در چهار بُعد ساخته شد. يافته‌ها: از بين عوامل فردي خانوادگي، هويت فرد؛ از بين عوامل فرهنگي تربيتي، چرخش ارزشها؛ از بين عوامل سياسي اجتماعي، بي‌اعتنايي به ارزشهاي جمهوري اسلامي و از بين عوامل مديريتي حكومتي، ضعف نظام در ارائۀ الگوي مناسب و زيباي لباس وحجاب، از بالاترين تأثيرگذاري منفي بر نوع وكيفيت پوشش جوانان برخوردار است. افزون بر اين، بين دانشجويان مقاطع تحصيلي مختلف، از نظر عوامل مؤثر بر پوشش، تفاوت معناداري وجود داشت كه مربوط به بُعد عوامل فردي خانوادگي بود. نتيجه‌گيري: بهترين راهكار ارائه شده از سوي دانشجويان براي بهبود وضعيت پوشش، مربوط به آزادي و استفاده نكردن از زور و اجبار و پس از آن فرهنگ‌سازي و تبيين فلسفه و آثار سازندۀ رعايت موازين شرعي پوشش و حجاب است.