مسئلۀ فرهنگي و مسئله‌شناسي فرهنگي ايران (در ديدگاه نخبگان دانشگاهي و حوزوي داخلي)

هدف: با توجه به اهميت فرهنگ، پويايي جوامع در گرو شناخت و حل به موقع مسائل فرهنگي است. بررسي علمي وضعيت فضاي فرهنگي و نمادين جامعه، علاوه بر كمك به پالايش ساختار فرهنگ، سياستهاي توسعه‌اي را نيز تسهيل مي‌كند. هدف محققان در پژوهش حاضر، شناسايي مهم‌ترين مسائل فرهنگي كشور بود كه مفهوم‌شناسي «مسئلۀ فرهنگي»، از پيش‌شرط‌هاي چنين مطالعه‌اي تلقي مي‌شود. روش: مطالعۀ حاضر از نوع اكتشافي بوده و از تكنيك تحليل محتوا براي حصول به اهداف پژوهش استفاده كرده است. جامعۀ آماري با در نظر گرفتن معيارهاي درون‌گنجي و صلاحيتهاي نخبگي، شامل 211 مطلب است كه به صورت تمام‌شمار بررسي شده‌اند. يافته‌ها: از مهم‌ترين يافته‌هاي پژوهش مي‌توان به استخراج 111 مسئلۀ فرهنگي اشاره داشت. نفوذ فرهنگي، مديريت ناكارامد فرهنگ، رواج فرهنگ برهنگي، تزلزل نهاد خانواده و دروغگويي، مهم‌ترين مسائل فرهنگي كشور در زمان حاضر مي‌باشند؛ اين در حالي است كه مهم‌ترين نشانگاههاي منفي از منظر مطالبِ بررسي‌شده، منبع داخلي داشته و فقط 26.7 درصد نشانگاههاي منفي شامل شخصيتهاي حقيقي و حقوقي خارجي بوده‌اند. نتيجه‌گيري: پيشنهاد مي‌شود سياستگذاري‌هاي فرهنگي در راستاي اولويتها تهيه و تنظيم شود.