عوامل ساختاري و فرهنگي مؤثر بر استقرار نظام يادگيري الكترونيك (مورد مطالعه: واحدهاي دانشگاه پيام نور استان تهران)

هدف: با شروع عصر دانش‌محور، لزوم بهره‌مندي از روشهاي نوين در حوزۀ آموزش و يادگيري، افزايش دوچندان يافته و بر اين اساس، نظام يادگيري الكترونيك در كانون توجه بسياري از مراكز آموزشي قرار گرفته است. موفقيت در استقرار اين نظام آموزشي به عوامل متعددي بستگي دارد. هدف از نگارش اين مقاله، تعيين عوامل فرهنگي و ساختاري مؤثر بر استقرار نظام يادگيري الكترونيك بود. روش: روش پژوهش، مطالعۀ توصيفي پيمايشي روي 170 پرسشنامۀ جمع‏آوري شده از بين اساتيد، كاركنان و دانشجويان واحدهاي دانشگاه پيام نور استان تهران است. يافته‌ها: پايايي پرسشنامه با استفاده از روش آلفاي كرونباخ(0.927) كه براي عوامل ساختاري 0.895، براي عوامل فرهنگي 0.887 و براي يادگيري الكترونيك 0.901 بود، تأييد شده است. براي آزمون فرضيه‌ها از مدل‏سازي معادلات ساختاري و نرم‏افزار آموس21 استفاده شد. نتيجه‏گيري: عوامل ساختاري از قبيل فرايند آموزش، حمايتهاي مديران ارشد و پشتيباني‌هاي مالي و زيرساختهاي فرهنگي، از جمله پذيرش ايده‌هاي نو، فرهنگ يادگيرندگي و نگرش به يادگيري الكترونيك، تأثير بالايي براي استقرار نظام يادگيري الكترونيك دارند.