تبيين مباني فلسفي صيانت از قانون و بايسته هاي تربيتي آن از منظر افلاطون و كانت

مقاله در پي پاسخ به دو پرسش بر اساس آراي افلاطون و كانت در موضوع صيانت از قانون است. نخست آن‌كه اطاعت از قانون چه مبنايي دارد و دوم آن‌كه چه بايستههاي تربيتي از آن قابل استنتاج است. روش بررسي از نوع استنتاج و قياس است و براي يافتن وجوه اشتراك و تفاوت ديدگاه‌هاي دو فيلسوف از روش تحليل تطبيقي بهره برده است. هر دو فيلسوف اطاعت‌پذيري مطلق در برابر قانون را تعريف صيانت از قانون مي‎دانند. هدف از اين صيانت در مقام عمل، تبعيت از قانون و در مقام نظر بحث و بررسي عالمانه براي اصلاح قانون است. دو فيلسوف در سه اصل تربيتي مشتمل بر آگاهي نسبت به مفاد قوانين، آگاهي نسبت به ضرورت قانون‌مداري و نگاه نقادانه نسبت به قوانين و محتواي آن‌ها مشترك‌اند. اما علاوه بر آن‌ها، افلاطون به اصول احترام به قانون و اولويت و تقدم مطلق قانون‌مداري، و كانت نيز به اصل تفكر و گفتگو قائل است. روشهاي تربيتي شامل تعيين سهميهاي در برنامه درسي علوم اجتماعي براي بحث درباره قانون، تبيين ضرورت قانون‌مداري در محتواي برنامه درسي، ارائه الگوي عملي در اطاعت از قوانين آموزشي، برگزاري جلسات آزادانديشي و تأمل در بازبيني و اصلاح قوانين در مدرسه بر اساس اصول تربيتي فوق توصيه مي‌شود.