رابطۀ بين ويژگي هاي فردي و تنبلي سازماني در بين معلمان مدارس ابتدايي: نقش ميانجي سكون‏ زدگي شغلي

پژوهش حاضر، پژوهشي توصيفي و از نوع همبستگي بوده كه با كمك روش معادلات ساختاري (SEM) انجام شد. جامعه آماري پژوهش شامل تمام معلمان مقطع ابتدايي منطقه اورامانات بود كه با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي و با توجه به فرمول كوكران، تعداد 350 نفر (222 نفر مرد و 128 نفر زن) به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‏هاي پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. براي سنجش ويژگي‌هاي فردي 10 سئوال، براي سنجش سكون‏زدگي شغلي 6 سئوال و براي سنجش تنبلي سازماني 5 سئوال طراحي شد. روايي محتوايي پرسشنامه‏ها مورد تاييد متخصصان مربوطه قرار گرفته و پايايي آن‌ها با استفاده از روش محاسبه آلفاي كرونباخ به ترتيب براي ويژگي‌هاي فردي 0.81، براي پرسشنامه سكون‏زدگي شغلي 0.91 و براي پرسشنامه تنبلي سازماني 0.85 به دست آمد. داده‏ها با استفاده از نرم‌افزارهايSPSS و روش‌هاي (ميانگين،انحراف استاندارد، ضريب همبستگي پيرسون، كايمو و بارتلت، چولگي و كشيدگي) و نرم‌افزار LISREL تجزيه و تحليل شدند. نتايج تحليل داده‏ها نشان داد كه اثر مثبت و مستقيم ويژگي‌هاي فردي بر سكون‏زدگي شغلي و اثر مستقيم سكون‏زدگي شغلي بر تنبلي سازماني معني‏دار است. همچنين اثر غيرمستقيم ويژگي‌هاي فردي از طريق سكون‌زدگي شغلي بر تنبلي سازماني معني‏دار بود.