آسيب شناسي نظام ارزشيابي عملكرد مديران مدارس: پژوهشي كيفي

پژوهش حاضر با رويكرد كيفي انجام گرفت. مشاركت كنندگان بالقوۀ پژوهش مديران مدارس دوره هاي ابتدايي و متوسطه شهر شيراز با سابقه مديريت بيش از ده سال بودند. بمنظور انتخاب مشاركت كنندگان از نمونه گيري نظري به شيوه هدفمند استفاده شد، داده ها با استفاده از مصاحبه نيمه ساختار يافته با 16 نفر از  مديران جمع آوري و به شيوه تحليل محتوا مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. روايي و پايايي با استفاده از حلقه هاي باز خورد و انجام مصاحبه مجدد توسط پژوهشگر همكار بررسي و مورد تاييد قرار گرفت. تجزيه و تحليل اطلاعات نشان داد مديران مدارس از نظام ارزيابي عملكرد خويش ناراضي بوده و عمده مشكلات و نارسايي ها را ناشي از شيوه ارزيابي نامناسب و شاخص هاي تدوين شده مي دانند، كه اين موضوع خود باعث به وجود آمدن مسائلي از قبيل ايجاد نفاق و بدبيني سازماني، بهره وري پايين، ايجاد سكون در فرايند ياددهي و يادگيري، رشد بي عدالتي و بي اعتمادي سازماني، كاهش انگيزه و تغيير پست، فرسودگي شغلي و.... مي شود كه در دو مقوله آسيب هاي فردي و سازماني طبقه بندي گرديد.