تأثير عوامل اجتماعي شدن بر شيوه‌هاي تصميم‌گيري مصرف ‌كنندگان دانش ‌آموز در مدارس

هدف پژوهش بررسي شيوه هاي تصميم گيري مصرف كنندگان نوجوان و تأثير عوامل اجتماعي بر آن شيوه هاي تصميم گيري در مدارس است. عوامل اجتماعي شدن به چهار دسته كلي والدين، رسانه، همتايان و مدرسه تقسيم‌شده‌اند. و نيز هشت شيوه تصميم گيري مصرف كنندگان نوجوان شامل (كمال گرا، آگاه از قيمت، آگاه از مد، آگاه از نام تجاري، وفادار، لذت جو، سردرگم و تصادفي) كه به سه دسته كلي سودمندگرا، اجتماعي و نامطلوب تقسيم‌شده‌اند كه تأثير هر يك از اين عوامل اجتماعي شدن بر اين سه شيوه تصميم گيري موردبررسي قرارگرفته است. پژوهش حاضر ازنظر هدف، كاربردي است و ازنظر روش گرد آوري داده ها جزء پژوهش هاي توصيفي همبستگي است. روش نمونه گيري به‌صورت خوشه اي تصادفي بوده و ابزار گرد آوري اطلاعات، پرسشنامه است. جامعه آماري پژوهش كليه دانش آموزان در دامنه سني 17-12 شهر سنندج بودند كه نمونه اي 200 نفري از آن ها از مدارس راهنمايي و دبيرستان مناطق يك و چهار شهر سنندج انتخاب شدند. تجزيه‌وتحليل داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاري و نرم‌افزار 18Amos انجام‌شده. نتايج پژوهش نشان داد كه مصرف كنندگان نوجوان با شيوه تصميم گيري سودمندگرا تنها از والدين و همتايان تأثير مي پذيرند درحالي كه نوجوانان داراي شيوه تصميم گيري اجتماعي هم از همتايان و هم از رسانه‌ها متأثرند و نيز نوجوانان داراي شيوه تصميم گيري نامطلوب از رسانه و مدرسه تأثير مي پذيرند.