تاثير عوامل ساختاري رهبري معنوي مديران مدارس بر معنويت در سازمان با نقش ميانجي عدالت سازماني در بين دبيران

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثرات  عوامل ساختاري رهبري معنوي بر معنويت در سازمان با نقش ميانجي عدالت سازماني در بين دبيران شهر سنندج صورت پذيرفت. اين پژوهش بر اساس هدف، از نوع پژوهش هاي كاربردي بوده و بر اساس ماهيت و روش انجام كار، از نوع پژوهش هاي توصيفي همبستگي بود. جامعه آماري شامل تمامي دبيران متوسطۀ شهر سنندج، كه نمونه‌اي به حجم 384 نفر به صورت تصادفي ساده انتخاب شد كه از اين تعداد 342 نفر پرسش‌نامه‌‌ها را به‌صورت كامل عودت دادند. جهت گردآوري داده هاي پژوهش از سه پرسشنامه ي استاندارد، رهبري معنوي، عدالت سازماني و معنويت در كاراستفاده گرديد. روايي صوري و محتوايي پرسشنامه ها مورد تاييد قرار گرفت و جهت آزمون پايايي سه پرسشنامه نيز از آزمون آلفاي كرونباخ استفاده به عمل آمده است كه به ترتيب براي پرسشنامه ي رهبري معنوي 0.89 ، عدالت سازماني 0.85 و معنويت در كار نيز 0.90 مي باشد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون هاي ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون چندگانه و آزمون معادلات ساختاري (جهت تاييد برازش مدل مفهومي پژوهش) بهره گرفته شد. نتايج نشان داد كه اثر رگرسيوني مستقيم رهبري معنوي بر معنويت در كار برابر با (67/.)، اثر رگرسيوني غيرمستقيم آن برابر با (13/.) و اثر رگرسيوني كلي رهبري معنوي بر معنويت در كار برابر با (80/.) بود.  بنابراين مي توان گفت كه عوامل ساختاري رهبري معنوي و عدالت سازماني بر معنويت در كار دبيران تاثير دارد و عدالت سازماني نقش ميانجي در رابطه بين عوامل ساختاري رهبري معنوي و معنويت در كار دبيران دارد.