نقش مديريت استعداد در سلامت سازماني مدارس متوسطه آموزش و پرورش اهواز

هدفِ پژوهش حاضر آگاهي از نقش مديريت استعداد در ايجاد سلامت سازماني مدارس متوسطه اهواز بود. روش پژوهش توصيفي -همبستگي و جامعه آماري آن عبارت بودند از كليه مديران، معاونان و دبيران دبيرستان‌هاي آموزش و پرورش اهواز (1283نفر) كه در نيمسال دوم سال تحصيلي 96-1395مشغول به كار بودند. با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده و از طريق فرمول كوكران 295 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها شامل پرسشنامه هاي مديريت استعداد مدل سوئيم (2009) و سلامت سازماني مدرسه ساخته شده توسط هوي و فيلدمن (1987) است. پايايي هردو پرسشنامه با روش ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب 95/. و0.90گزارش شده است. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه تحليل شدند. يافته ها نشان دادند كه بين مديريت استعداد و مولفه‌هاي آن با سلامت سازماني همبستگي ساده مثبت و معني‌دار وجود دارد.همچنين رابطه چندگانه ميان مولفه هاي مديريت استعداد با سلامت سازماني نشان داده شد. از ميان مولفه هاي مديريت استعداد فقط مديريت عملكرد كاركنان و پاداش و قدرداني از كاركنان توان پيش‌بيني سلامت سازماني را داشتند، به طوري كه 0.17 از واريانس سلامت سازماني توسط اين متغيرها قابل تبيين بود.