طريقۀ فردوسيه و تأثّرات آن از سلسلۀ كبرويه از رهگذر مكتوبات صدي

A Review of Ferdowsiyeh Order and its Effects on Kubrawiyya Dynasty based on Maktubat-e-Sadi

در برخي از منابع كهن و متأخر، طريقۀ شرف‌الدين مَنيَري (661 ؟‑782 ق) به سلسلۀ سهرورديه و گاه چشتيه منسوب شده؛ حال آنكه به‌گواه آثار شيخ منيري و نيز بيشترِ منابع هم‌روزگار او، شرف‌الدين به طريقۀ كبرويۀ فردوسيه منتسب بوده است. در اين پژوهش با روش توصيفي- ‌تحليلي به اين مسئلۀ كانوني، نادرستي انتساب شيخ منيري به سهرورديه و گاه چشتيه، پرداخته شده است تا افزون‌بر تبيين ضرورتِ مشخص‌كردن طريقة شيخ منيري به اين پرسش‌ها نيز پاسخ داده شود: انتساب شرف‌الدين به سلسله‌ها در منابع به چند دسته تقسيم مي‌شود؟ احتمالات براي شكل‌گيري و رواج اين انتساب‌ها در چند رده دسته‌بندي مي‌شود؟ بنابراين نخست با رجوع به يكي از ملفوظات شرف‌الدين با نام معدن‌المعاني (تأليف: پيش از 15 شعبان 749 ق) و ديگر منابع كهن و معاصر، نادرستي انتساب شيخ منيري به سهرورديه و گاه چشتيه گوشزد و سپس سه احتمال براي شكل‌گيري و رواج اين انتساب ارائه شده است. همچنين در بخش سوم مقاله، به هدف پژوهش يعني ارائة برخي از مهم‌ترين تأثيرپذيري‌هاي شرف‌الدين منيري از آثار نجم‌الدين كبري (540‑618 ق) و ديگر مشايخ كبرويه، كه در مكتوبات صدي نمود يافته، پرداخته شده است تا انتساب فردوسيه به سلسلۀ كبرويه به‌عنوان دستاورد برجستۀ اين نوشتار بيش‌از‌پيش نمايان شود.

In some ancient resources, the Sharaf al-dn Manyari's attitude (1263-1380 AD) is attributed to the Sohrevardiyeh most of resources contemporary to him, Sharaf al-dîn has been attributed to Kubrawiyyaand Ferdowsiyeh. In this research, using descriptive-analytical methodology or Chastiyah dynasties. While based on the works of Sheykh Manyari as well as, the focal issue, i.e. invalidity of attributing Sheykh Manyari to Sohrevardiyeh and sometimes to Chestiyeh is studied to respond three questions of explaining the necessity of specifying the Sheykh Manyari's attitude, classifying Sharaf al-dn Manyari's attribution to different dynasties in resources, as well as studying the probabilities for the formation and promotion of these attributions in different typologies. Therefore, first referring to the one of the Sharaf al-dîn works called MâdanolMaãni (before 1348 AD, October) and other contemporary and ancient resources, the incorrectness of attributing Sheykh Manyari to Sohrevardiyeh and Chastiyah is mentioned and then three probabilities are provided to prevent this attribution. In addition, in third part of this article, some of most important effects of Najm al-dîn Kubra (1146-1221 AD) and other Kubrawiyya sheikhs and great men who are reflected in Maktubat-e-Sadiwould be provided to make clear the Ferdowsiyeh attribution to the Kubrawiyya dynasty as the main achievement of this article.