بازنمائي تصور انسانوار و ناانسانوار از خدا در ترجمه هاي انگليسي و فارسي قرآن مجيد: موردپژوهي يد و ساق

يكي از بزرگ ترين دشواري هاي مترجمين قرآن در ترجمه آياتي بوده است كه در آن ها، حداقل در ظاهر، وجوه جسماني و انسان وار به الله، منسوب شده است. اين مقوله چالش برانگيز كه همواره معركه آراي فلاسفه، متكلمين و به تبع آن ها مفسرين بوده است، در صورت نگاه دقيق به زواياي كلامي مفاهيم مطرح در باب خداوند، مي تواند تأثير مستقيمي در ترجمه قرآن داشته باشد. پژوهش حاضر در صدد است، تا ترجمه آياتي از قرآن مجيد، شامل «يد» و «ساق» در ارتباط با خداوند را واكاوي و نحوه مواجهه مترجمان فارسي و انگليسي را با اين آيات بررسي نمايد. بدين منظور تمامي آيات حاوي اين كلمات، احصا و سپس نحوه برگردان آن ها در 18 ترجمه انگليسي و 12 ترجمه فارسي بررسي شد. نتايج نشان داد كه در 79 درصد از موارد، ترجمه انسان وار و در 21 درصد ديگر، ترجمه ناانسان وار از اين واژه ها ارائه شده است. به علاوه، تفاوت قابل ملاحظه اي بين ترجمه هاي انگليسي و فارسي در خصوص گرايش به (نا)انسان وارگي در ترجمه اين آيات مشاهده شد. نتايج بررسي، حاكي از آن است كه انگاره هاي خداشناختي غالب مترجم و نيز جامعه مقصد ترجمه، نقش مهمي در تصميم گيري هاي وي در خصوص اين بعد چالش برانگيز متن دارد.