تاثيرآلودگي ثانويه با ويروس H9N2آنفلوانزا بر گرايش و انتشار بافتي عفونت ناشي از اورنيتوباكتريوم رينوتراكئال در جوجه هاي عاري از عوامل بيماري زاي خاص

هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثيرآلودگي ثانويه با سويه H9N2 ويروس آنفلوانزا بر گرايش و انتشار بافتي عفونت ناشي از باكتري اورنيتوباكتريوم رينوتراكئال (ORT) در اندام هاي مختلف جوجه هاي عاري از عوامل بيماريزاي خاص (SPF) با استفاده از آزمايش هاي كشت، جداسازي و مولكولي بود. بدين منظور، شصت قطعه جوجه يك روزه SPF نژاد لگهورن به صورت تصادفي به سه گروه بيست تايي تقسيم و به صورت جداگانه در داخل ايزولاتور فشار مثبت در محل پرورش حيوانات آزمايشگاهي موسسه رازي كرج نگه داري شدند. در سن 21 روزگي، جوجه هاي گروه يك با CFU1010×1 باكتري ORT(JF810491) به روش داخل نايي و سه روز بعد با EID50 106×1 ويروس (A/Chicken/Iran/ m. 1 /2010) H9N2 به روش قطره چشمي و جوجه هاي گروه دو صرفا با همان باكتريORT به ميزانCFU 10 10×1 به روش داخل نايي تلقيح گرديدند. جوجه هاي گروه سه نيز به عنوان كنترل فقط PBS دريافت كردند. نمونه برداري از اندام هاي مختلف در روزهاي 6، 8، 10، 12، 14، 16پس از آزمايش صورت گرفت. جوجه هاي گروه يك نشانه هايي نظير كزكردگي، ژوليدگي پرها و كم اشتهايي نشان دادند، درحالي كه جوجه هاي گروه دو نشانه ي باليني خيلي جزئي كزكردگي داشتند. ويروس H9N2 آنفلوانزا در جوجه هاي گروه يك از بافت هايي نظير ريه، ناي، بورس فابريسيوس، تيموس، طحال و لوزه هاي سكومي رديابي شد. باكتريORT فقط در نمونه هاي ناي، ريه و كبد پرندگان گروه هاي عفوني جدا گرديد. نتايج اين پژوهش نشان داد جوجه هاي تلقيح شده با باكتري ORT در صورت ابتلا به آلودگي ثانويه با ويروس آنفلوانزا موجب افزايش بيماري زايي و همچنين تشديد علايم باليني و كالبدگشايي ناشي از باكتري ORT مي گردد.