گونه‌شناسي تحليل انقلاب اسلامي ايران مبتني بر نظريه كاريزماتيك ماكس وبر

A Typology of the Analysis of IRI Based on Max Weber`s Theory of Charisma

تحليل‌گران انقلاب اسلامي بر اساس نظريه‌ها و رويكردهاي مختلف، تاكنون تحليل‌هاي بسياري را ارائه كرده‌اند. در اين بين گروهي در تحليل انقلاب اسلامي از نظريه اقتدار فرهمندانه «كاريزماتيك»؛ «ماكس وبر» بهره گرفته‌اند و بر اين مبنا از امام خميني نيز به عنوان رهبري كاريزما نام برده‌اند. پژوهش حاضر با هدف گونه‌شناسي انواع تحليل‌هايي كه از انقلاب اسلامي بر اساس نظريه كاريزماتيك وبر ارائه شده؛ به دنبال پاسخ به اين سئوال است كه «انواع تحليل‌ها از انقلاب اسلامي مبتني بر كاريزماتيك وبر چندگونه است؟» طي تحقيق تحليل‌هاي ارائه شده از انقلاب اسلامي بر اساس نظريه كاريزماتيك وبري بر مبناي ديدگاه شخصيت‌هاي محوري در هرگونه مورد بررسي قرارگرفته و در سه گروه انطباقي، ترميمي و انتقادي، گونه‌شناسي و تبيين شده است. اين پژوهش با روش تركيبي، توصيفي ـ تحليليو تفهمي ا نجام گرفته است.

Analysts of the Islamic Revolution have presented many analyses based on different theories and approaches. Meanwhile, some have used Max Weber`s theory of charismatic authority and, on this basis have viewed Imam Khomeini as a charismatic leader. The present study, aiming at a typology of all types of presented analyses of the Islamic Revolution on the basis of Weber's theory of charisma; it seeks to answer the question: how many types of charismatic analyses have been used to study Islamic revolution? During the study, the presented charismatic analyses of the Islamic Revolution have been studied typologically, on the basis of centered figures in the types, and explained in three groups of adaptation, restoration, and criticism. This research has been carried out with a synthetic, descriptive-analytical method.