تحليل و بررسي اثرگذاري انقلاب اسلامي بر شيعيان هند

انقلاب اسلامي با هويتي ديني، مبتني بر اهداف و برنامه‌هاي فرا مرزي و قومي، ايده صدور انقلاب اسلامي را از همان ابتداي پيروزي انقلاب در برداشت. يكي از نمونه‌ها براي صدور انقلاب اسلامي، شيعيان هند است كه علي‌رغم داشتن پيشينه علمي و فرهنگي، امروزه در نظام سياسي و اجتماعي هند جايگاه شايسته‌اي ندارند. اين نوشتار در صدد پاسخ به اين پرسش است كه عوامل تأثيرگذاري انقلاب اسلامي بر شيعيان هند و در برخي موارد ناكامي‌هاي اين مؤلفه‌ها چيست؟ براي پاسخ به اين پرسش، بر اساس مؤلفه‌هاي نظريه پخش به عنوان چارچوب نظري، مهم‌ترين علل تأثير انقلاب ايران بر شيعيان هند در پيشينه روابط سياسي و فرهنگي و تشابهات سياسي و فرهنگي شيعيان هند با ايران بررسي شده است. در مقابل مهم‌ترين موانع تأثير، عبارتند از تأخر فرهنگي اجتماعي حوزه‌هاي علميه، ضعف خودباوري، سطحي بودن شخصيت ديني و خلأ رهبري ديني. در پايان نيز راهبردهاي تاثير انقلاب بر شيعيان هند در قالب بيان «ايجاد و ارتقاي خودآگاهي ديني» و «ايجاد جامعه خودبنياد» بيان مي‌شود.