نقش جريان اسلام‌گرا در فرايند شكل‌گيري ركن تقنيني (مجلس اول) در جمهوري اسلامي ايران

متعاقب ناكامي مردم ايران در نهضت مشروطيت، جهت محدودسازي و پاسخ‌گو نمودن قدرت پادشاهان از طريق مجلس، در بهمن 1357 انقلابي نظام‌ساز، پديدار گشت و بستري جهت تحقق قواي سه‌گانه نظام جديد فراهم گرديد. به‌رغم فعاليت جريانات سياسي متعدد در ايران بعد از پيروزي انقلاب، جايگاه ركن قانون‌گذاري در ساختارسازي نظام جديد بسيار با اهميت گرديد. اين مقاله درصدد واكاوي نقش اسلام‌گرايان در ايجاد و استحكام ركن تقنيني نظام برآمده از انقلاب اسلامي است. جريان اسلام‌گرا با استفاده از توان سازماندهي سنتي و نگاه مدرن به مشاركت سياسي، بر اساس انديشه‌هاي حضرت امام با تدوين آئين‌نامه انتخابات، ارائه ليست واحد در تهران، معرفي چهره‌هاي شاخص در سطح كشور، پذيرش مسئوليت‌هاي اساسي در مجلس اول، ارائه طرح‌ها و بررسي لوايح، مقابله با غير اسلام‌گرايان درون مجلس و كمك به ساير اركان، به مهم‌ترين كارويژه‌هاي خود در شكل‌گيري نخستين مجلس جامه تحقق پوشاند. در اين پژوهش داده‌هاي كتابخانه‌اي به شيوه توصيفي ـ تحليلي مورد بررسي قرار گرفته است.