گونه‌شناسي راهبردهاي آمريكا در مواجهه با بيداري اسلامي

Cultural, Theoretical and Structural Necessities for Islamic-Iranian Civilization

بيداري اسلامي در سال 2011 م افزون بر پيامدهاي بسيار عميق بر معادلات منطقه‌اي و فرامنطقه‌اي، منافع بازيگرانش ازجمله آمريكا را با چالش مواجه كرد. ازاين‌رو آمريكا درصدد كنترل و مديريت اين تحولات در راستاي منافع راهبردي خود برآمد. پرسش اصلي مقاله حاضر با استفاده از رويكرد تحليلي، گونه‌شناسي راهبردهاي آمريكا در مواجهه با بيداري اسلامي است. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد كه آمريكا علي‌رغم اتخاذ الگوي رفتاري محتاطانه در ابتداي اين تحولات، در ادامه تنوعي از راهبردهاي نرم (با هدف حفظ وضع موجود) مانند مصادره بيداري اسلامي، تغيير هويت آن، ارائه مدل ليبرال ـ دموكراسي و معرفي الگوي بديل (تركيه) را اتخاذ كرده است. راهبردهاي سخت نيز (با هدف تغيير وضع موجود) مانند مداخله نظامي بشردوستانه، كنترل نيابتي و شبيه‌سازي نافرماني مدني، از سوي اين كشور اعمال گرديد كه هدف اساسي، تأمين منافع راهبردي براي آمريكا بوده است.

Islamic awakening of 2011, in addition to its very deep consequences on regional and post regional equations, challenged its players` interests including USA`s. USA, therefore, intended to control and manage the changes on its interests. The question of the paper focuses on a typology of USA`s strategies against Islamic awakening. As shown in the paper, in spite of its cautious measures at the beginning of the changes, USA has taken some soft strategies including confiscating Islamic Awakening, changing its essence, giving a liberal-democratic model and presenting a model like that of Turkey to conserve the present condition. In the hard field, yet, USA took such strategies as military measures, controlling by Deputy and simulating civil disobedience