تحدي قرآن: نقد و بررسي

Qur'an's 'Tahaddi' (Advance of Challenge): a Criticism and Investigation

با اينكه «تحدي» قرآن كريم با معاندان خويش، از جمله مطالب مسلّم در مبحث اعجاز اين كتاب الهي است، مشاهده مي‌شود كه برخي نويسندگان بر خلاف اين ديدگاه سير كرده و باور كرده‌اند كه اساساً قرآن تحدّي نفرموده است، بلكه استدلال آورده و بيّنه و برهان ارائه كرده است. در اين نوشتار با رويكرد تحليلي - انتقادي، به نقد و بررسي دلايل مقالۀ «تحدي در محك عقل و نقل و نقد سير نزولي آيات موسوم به آن» كه منكر وقوع تحدي دربارۀ قرآن مجيد است، پرداخته شده و بر اين حقيقت تأكيد مي‌شود كه قرآن كريم - به عنوان معجزة جاويد الهي - با منكران الهي و فوق ‌بشري‌بودن خود مبارزه‌طلبي و اصطلاحاً «تحدي» كرده است؛ چنان‌كه رسم متعارف و رايج ميان اعراب عصر نزول در شعر و شاعري نيز همين بوده است.

Although Qur'an's advance of challenge (tahaddi) with its opponents is one of the definite discussions of the miracle of the Holy Qur'an, some authors have pretended the opposite and have said the Holy Qur'an has no advance of challenge; it has rather presented some reasoning, proof and demonstration. I will investigate and criticize the reasons presented in the article "Tahaddi in the criterion of reason and narration and criticism of the decreasing course of its verses", which has denied the occurrence of Qur'an's advance of challenge, and will emphasize on the fact that the Holy Qur'an – as a Divine and eternal miracle – has called the ones who deny its Divinity and being super-human to challenge or terminologically, has called for tahaddi which has been the common custom of the Arabs in poetry at the time of Qur'an's descent.